Nefes alma (Nefes alma):
1. Diyafram Kasılması: Akciğerlerin tabanında yer alan kubbe şeklindeki kas olan diyafram kasılır. Bu kasılma göğüs boşluğunun dikey boyutunu artırır.
2. Göğüs Boşluğunun Genişletilmesi: Diyafram kasıldığında akciğerleri aşağı doğru çekerek göğüs boşluğunun genişlemesine neden olur. Bu genişleme, dışarıdaki atmosferik basınca kıyasla akciğerlerin içinde daha düşük bir basınç oluşturur.
3. Hava Akışı: Akciğerlerdeki düşük basınç, bir basınç gradyanı oluşturarak havanın burun veya ağız yoluyla akciğerlere akmasına neden olur. Hava trakea, bronşlar ve bronşiyollerden geçerek gaz değişiminin gerçekleştiği küçük hava keseleri olan alveollere ulaşır.
Nefes verme (Nefes verme):
1. Diyaframın Gevşetilmesi: Diyafram gevşer, yukarı doğru hareket eder ve göğüs boşluğunun dikey boyutunu azaltır. Kaburgalar arasındaki interkostal kaslar da gevşer.
2. Akciğerlerin Elastik Geri Tepmesi: Akciğerler, elastik liflerin varlığı nedeniyle doğal bir esnekliğe sahiptir. Diyafram ve interkostal kaslar gevşedikçe, akciğerlerin elastik geri çekilmesi onların geri çekilmesine ve hacimlerinin azalmasına neden olur.
3. Hava Akışı: Akciğer hacmindeki azalma, akciğerlerdeki basıncı artırarak bir basınç gradyanı yaratır. Bu eğim, havanın akciğerlerden solunum yolları yoluyla ve burun veya ağız yoluyla vücuttan dışarı akmasına neden olur.
Yani havanın akciğerlere girip çıkması, göğüs boşluğu içindeki basınçtaki değişikliklerle yönlendirilir. Diyaframın ve interkostal kasların kasılması ve gevşemesi göğüs boşluğunun hacmini değiştirerek, nefes alma sırasında havanın içeri ve nefes verme sırasında dışarı akmasına neden olan basınç farklılıkları yaratır.