1. İletişim :Hekim, hastanın durumu, tanısı, tedavi seçenekleri ve prognozu konusunda aile üyeleriyle etkili ve dürüst bir şekilde iletişim kurmalıdır. Bu, doğru ve anlaşılır bilgi sağlamayı, kaygılarını dinlemeyi ve onları karar alma sürecine dahil etmeyi içerir.
2. Empati ve Şefkat :Hekim zor bir dönemden geçen aile bireylerine karşı empati ve şefkat göstermelidir. Bu onların duygusal sıkıntılarını anlamak ve zorlu anlarda destek ve rahatlık sunmak anlamına gelir.
3. Gizlilik :Hekim, hastanın mahremiyetini ve gizliliğini korumalı, her türlü hassas bilginin gizli tutulmasını ve yalnızca yetkili kişilerle paylaşılmasını sağlamalıdır.
4. Duygusal Destek :Aile korku, kaygı, üzüntü veya öfke gibi çeşitli duygular yaşayabilir. Hekim aileyle olan etkileşimlerinde destekleyici, anlayışlı ve yargılayıcı olmamalıdır.
5. Açıklamaları Temizle :Tıbbi bilgiler karmaşık olabilir; bu nedenle hekim, hastanın durumunu, tedavi planlarını ve tıbbi jargonu açık ve anlaşılır bir şekilde açıklamaya zaman ayırmalıdır. Bu, ailenin bilinçli kararlar almasına ve durumla daha iyi başa çıkmasına yardımcı olur.
6. Aileyi Katmak :Hekim, hastanın isteğine ve duruma göre aile bireylerinin karar alma sürecine katılımını teşvik edebilir. Bu, tedavi seçeneklerinin tartışılmasını, tercihlerin dikkate alınmasını ve kültürel veya dini inançlara saygı gösterilmesini içerebilir.
7. Keder Desteği :Hastanın durumunun kötüleşmesi veya vefat etmesi durumunda hekim, yas danışmanlığı veya destek grupları için duygusal destek ve kaynak sunmalıdır. Bu, ailenin kayıplarıyla başa çıkmasına yardımcı olabilir.
8. Soruları Yanıtlama :Hekim, endişelerini gidermek ve korkularını hafifletmek için ailenin aklındaki her türlü soruyu yanıtlamaya hazır olmalı, açık, dürüst ve zamanında bilgi sağlamalıdır.
9. Bakımın Koordinasyonu :Hastanın bakımında uzmanlar veya ek sağlık hizmeti sağlayıcıları yer alıyorsa, hekim bunların çalışmalarını koordine etmeli ve ailenin multidisipliner yaklaşım konusunda net bir anlayışa sahip olmasını sağlamalıdır.
10. Takip ve Destek :Hastanın hastaneden taburcu edilmesi veya tedavisinin ardından hekim, takip bakımı, rehabilitasyon ve ihtiyaç duyulabilecek devam eden destek konusunda bilgi vermelidir.
Hekim bu sorumlulukları yerine getirerek yalnızca hastanın tıbbi ihtiyaçlarına odaklanmakla kalmayıp aynı zamanda ailesinin refahını ve kaygılarını da ele alan kapsamlı bir bakım sağlayabilir.