Şizofreni vakalarında, bireylerin fonksiyonlarını bozan şiddetli semptomlar yaşadığı akut ataklar sırasında istemsiz hastaneye yatış gerekli olabilir. Bu semptomlar halüsinasyonları, sanrıları, düzensiz konuşma veya davranışı ve bozulmuş sosyal veya mesleki işlevselliği içerebilir. Bir kişi istemsiz olarak hastaneye kaldırıldığında, genellikle kilitli bir psikiyatri koğuşuna yerleştirilir ve orada ilaçlar, terapi ve sosyal destek de dahil olmak üzere tedavi görür. İstemsiz hastaneye kaldırılmanın amacı, bireyin durumunu stabilize etmek ve kendi bakımıyla ilgili karar verme kapasitesini yeniden kazanmasına yardımcı olmaktır.
Zorunlu hastaneye kaldırma süreci tipik olarak bir hakimin delilleri incelediği ve kişinin istem dışı hastaneye yatırılma kriterlerini karşılayıp karşılamadığını belirlediği bir mahkeme duruşmasını içerir. Çoğu durumda birey, kendisi adına avukatlık yapan bir avukat tarafından temsil edilir. Hakim, kişinin ruh sağlığı geçmişi, mevcut semptomları, kendisine veya başkalarına zarar verme riski gibi faktörleri dikkate alacak. Hakim, kişinin istem dışı bağlanma kriterlerini karşıladığını tespit ederse, genellikle birkaç günden birkaç haftaya kadar değişen belirli bir süre için hastaneye yatırılmasına karar verecektir.
İstemsiz hastaneye kaldırılmanın bireyin hayatı üzerinde önemli sonuçları olabilir; kişisel özgürlüğünü, mahremiyetini ve özerkliğini etkileyebilir. Aynı zamanda izolasyon, korku ve öfke duygularına yol açan travmatik bir deneyim de olabilir. Bununla birlikte, bireylere semptomlarını yönetmek ve nihayetinde bağımsızlıklarını yeniden kazanmak için ihtiyaç duydukları tedaviyi sağlamada da önemli bir adım olabilir.