Farklılıklarına rağmen anormalliğe ilişkin tıbbi ve psikanalitik bakış açıları bazı ortak noktaları paylaşıyor. Her iki bakış açısı da anormal davranışı normdan sapma olarak görür ve her ikisi de tedaviler geliştirmek için anormal davranışların nedenlerini anlamaya çalışır.
1. Her iki bakış açısı da semptomlara odaklanır . Tıbbi ve psikanalitik yaklaşımların her ikisi de anormal davranışların gözlemlenebilir işaret ve semptomlarına bakar. Bu halüsinasyonlar, sanrılar, kaygı, depresyon ve diğer psikolojik sıkıntılar gibi şeyleri içerebilir.
2. Her iki bakış açısı da anormal davranışların iç faktörlerden kaynaklandığına inanıyor . Tıbbi model, akıl hastalığının genetik mutasyonlar veya beyin yaralanmaları gibi biyolojik faktörlerden kaynaklandığına inanırken, psikanalitik model, akıl hastalığının erken çocukluk deneyimleri veya bilinçdışı çatışmalar gibi psikolojik faktörlerden kaynaklandığına inanmaktadır.
3. Her iki bakış açısı da anormal davranışların tedavi edilebileceğine inanıyor . Tıbbi model, akıl hastalığının ilaç, terapi veya diğer tıbbi müdahale biçimleriyle tedavi edilebileceğine inanırken, psikanalitik model, akıl hastalığının psikoterapi veya diğer psikolojik müdahale biçimleriyle tedavi edilebileceğine inanır.
4. Her iki bakış açısı da anormal davranışlara yönelik etkili tedaviler geliştirmek için kullanılmıştır. Tıbbi bakış açısı, çeşitli akıl hastalıkları için etkili ilaç ve tedavilerin geliştirilmesine yol açmış, psikanalitik bakış açısı ise etkili psikoterapi ve danışmanlık tekniklerinin geliştirilmesine katkıda bulunmuştur.
Özetle, anormalliğe ilişkin tıbbi ve psikanalitik bakış açıları arasındaki ortak zemin, semptomlara ortak odaklanmaları, anormal davranışların içsel faktörlerden kaynaklandığına olan inançları, anormal davranışların tedavi edilebileceğine olan inançları ve anormal davranışlar için etkili tedavilerin geliştirilmesinde yatmaktadır. .