Nefes aldığınızda diyaframınız kasılır ve ciğerleriniz genişler. Bu, akciğerlerde havayı içeri çeken negatif bir basınç yaratır. Akciğerleriniz havayla doldukça içlerindeki basınç artar. Akciğerleriniz dolduğunda içlerindeki basınç, dışarıdaki basınçtan daha yüksektir. Bu nedenle ciğerlerinizdeki havayı dışarı üfleyebilirsiniz.
Nefes verdiğinizde diyaframınız gevşer ve ciğerleriniz çöker. Bu, akciğerlerde havayı dışarı iten pozitif bir basınç yaratır. Akciğerleriniz boşaldıkça içlerindeki basınç azalır. Akciğerleriniz boş olduğunda içlerindeki basınç, dışarıdaki basınçtan daha düşüktür. Bu yüzden tekrar nefes almanız gerekiyor.
Solunum döngüsü sırasında akciğerlerdeki basınç sürekli değişmektedir. İnspirasyondan sonra akciğerler dolu olduğunda en yüksek, nefes verme sonrasında akciğerler boş olduğunda ise en düşüktür.