Enterovirüsler, zarfsız kapsid içeren tek sarmallı RNA virüsleridir. Bunlar yaklaşık 25-30 nm çapında küçük virüslerdir. Enterovirüsler nispeten stabil virüslerdir ve çevrede uzun süre hayatta kalabilirler.
Enterovirüsler dört ana gruba ayrılır:
Çocuk felci virüsleri - Çocuk felci virüsleri, kalıcı sakatlığa veya ölüme yol açabilen felçli bir hastalık olan çocuk felcine neden olur.
Coxsackievirüsleri - Coxsackievirüsler soğuk algınlığı, el, ayak ve ağız hastalığı ve miyokardit (kalp kası iltihabı) gibi çeşitli enfeksiyonlara neden olur.
Ekovirüsler - Ekovirüsler soğuk algınlığı, aseptik menenjit (menenkslerin, beyni çevreleyen zarların ve omuriliğin iltihabı) ve ensefalit (beyin iltihabı) dahil olmak üzere çeşitli enfeksiyonlara neden olur.
Diğer enterovirüsler - Bu grup, soğuk algınlığı, gastroenterit (mide ve bağırsak iltihabı) ve hepatit (karaciğer iltihabı) dahil olmak üzere çeşitli enfeksiyonlara neden olabilen bir dizi başka enterovirüsü içerir.
Enterovirüsler, enfekte insanlar veya hayvanlarla temas yoluyla veya kontamine nesneler veya yüzeylerle temas yoluyla yayılır. Enterovirüsler hava yoluyla da yayılabilir ancak bu daha az yaygındır.
Enterovirüs enfeksiyonları, virüsün türüne ve kişinin bağışıklık sistemine bağlı olarak çeşitli semptomlara neden olabilir. Bazı enterovirüs enfeksiyonları hafiftir ve yalnızca birkaç günlük semptomlara neden olurken, diğerleri daha şiddetli olabilir ve yaşamı tehdit eden komplikasyonlara neden olabilir.
Enterovirüs enfeksiyonlarının spesifik bir tedavisi yoktur. Tedavi destekleyicidir ve dinlenme, sıvı alımı ve ağrı kesicileri içerir. Çoğu insan enterovirüs enfeksiyonlarından birkaç hafta içinde iyileşir.
Çocuk felci virüsü ve coxsackievirus A16 dahil olmak üzere bazı enterovirüs enfeksiyonlarını önlemek için aşılar mevcuttur. Bu aşılar enfeksiyon riski taşıyan çocuklara ve yetişkinlere önerilmektedir.