1. Ek Oksijen:
- Kandaki oksijenin kısmi basıncını (PaO2) artırmak ve oksijenlenmeyi iyileştirmek için oksijen verilir.
- Oksijen nazal pronglar, nazal kanül veya yüz maskesi yoluyla verilebilir.
- Oksijen akış hızı, genellikle %94 ile %98 arasındaki hedef oksijen satürasyon seviyelerini koruyacak şekilde ayarlanır.
2. Sürekli Pozitif Hava Yolu Basıncı (CPAP):
- CPAP, hava yollarının açık kalmasına yardımcı olan ve nefes alma çabasını azaltan, invaziv olmayan bir solunum destek tekniğidir.
- CPAP, burun uçları veya akciğerlere sürekli pozitif basınç sağlayan bir yüz maskesi yoluyla iletilir.
- CPAP alveolleri stabilize etmeye ve oksijenlenmeyi iyileştirmeye yardımcı olur.
3. Yüzey Aktif Madde Replasman Tedavisi:
- Bazı durumlarda, oksijene ve CPAP'a yeterince yanıt vermeyen hafif RDS'li bebekler için sürfaktan replasman tedavisi düşünülebilir.
- Sürfaktan akciğerler tarafından doğal olarak üretilen ve alveollerin açık kalmasına yardımcı olan bir maddedir.
- Akciğer fonksiyonunu iyileştirmek ve solunum yetmezliği riskini azaltmak için endotrakeal tüp yoluyla sentetik veya doğal yüzey aktif madde uygulanabilir.
4. Sıvı Yönetimi:
- Aşırı sıvı yüklenmesini önlemek ve elektrolit dengesini korumak için dikkatli sıvı yönetimi önemlidir.
- Bebeğin sıvı ihtiyacını karşılamak ve kan basıncını desteklemek için gerektiğinde intravenöz (IV) sıvılar uygulanır.
- Gerekirse sıvı atılımını arttırmak için diüretikler kullanılabilir.
5. İzleme:
- Yaşamsal belirtilerin, oksijen doygunluğunun, solunum hızının ve idrar çıkışının düzenli olarak izlenmesi, bebeğin tedaviye yanıtını değerlendirmek ve herhangi bir bozulma belirtisini belirlemek için çok önemlidir.
- Nabız oksimetresi, oksijen satürasyon seviyelerini sürekli olarak izlemek için kullanılır.
- Oksijen ve karbondioksit seviyelerini değerlendirmek için periyodik olarak arteriyel kan gazı analizi yapılabilir.
Hafif RDS tedavisi tipik olarak bebeğin solunum durumu stabilize olana ve iyileşene kadar yenidoğan yoğun bakım ünitesinde (YYBÜ) yakın izlemeyi içerir. Amaç, daha invazif müdahalelere olan ihtiyacı en aza indirirken yeterli solunum desteği sağlamaktır.