1. Denatürasyon:Midede proteinler hidroklorik asit ve proteaz adı verilen enzimlerle karşılaşarak denatürasyon sürecini başlatır. Bu, protein yapılarını açıp çözerek enzimatik sindirim için daha fazla yüzey alanı ortaya çıkarır.
2. Midede Proteoliz:Mide tarafından üretilen bir proteaz olan Pepsin, proteinleri daha küçük polipeptitlere parçalamaya başlar. Pepsin asidik koşullarda en etkilidir.
3. İnce Bağırsakta Proteoliz:Proteinler ince bağırsağa ulaştığında pankreas, aralarında trypsin, kimotripsin ve karboksipeptidazların da bulunduğu çeşitli sindirim enzimlerini salgılar. Bu enzimler ayrıca polipeptitleri amino asitler ve dipeptitler gibi daha küçük parçalara ayırır.
4. Emilim:İnce bağırsak, emilim için yüzey alanını artıran mikrovilluslara (fırça kenarları) sahip olan enterosit adı verilen özel hücrelerle kaplıdır. Enterositlerin amino asitler ve dipeptitler için spesifik taşıma mekanizmaları vardır:
- Amino Asit Emilimi:Amino asitler aktif taşıma ve kolaylaştırılmış difüzyon yoluyla emilir. Sodyuma bağımlı amino asit taşıyıcıları gibi spesifik taşıma proteinleri, amino asitlerin enterosit hücre zarları boyunca taşınmasına yardımcı olur.
- Dipeptit Emilimi:Bazı dipeptitler, spesifik dipeptit taşıyıcıları yoluyla doğrudan bozulmadan emilebilir. Enterositlerin içinde bu dipeptitler, hücre içi peptidazlar tarafından ayrı ayrı amino asitlere parçalanır.
5. Kan Dolaşımına Taşınma:Enterositlere girdikten sonra amino asitler, hepatik portal ven yoluyla kan dolaşımına taşınır. Bu damar kanı bağırsaklardan karaciğere taşır; burada bazı amino asitler sistemik dolaşıma girmeden önce metabolize edilebilir veya depolanabilir.
Amino asitler emildikten sonra vücutta taşınır ve protein sentezi, enerji üretimi ve diğer metabolik süreçler dahil olmak üzere çeşitli amaçlar için kullanılabilir.