1. Besleme :Bu, yiyeceği ağzınıza alıp çiğnediğiniz sindirimin ilk adımıdır. Dişler besinleri daha küçük parçalara bölerek enzimlerin daha verimli çalışabileceği yüzey alanını arttırır.
2. Yemek borusu :Çiğnendikten sonra yiyecek yutulur ve yemek borusuna doğru ilerler. Yemek borusu ağzı mideye bağlayan kaslı bir tüptür. Yiyeceği aşağı doğru itmek için peristalsis adı verilen ritmik kasılmaları kullanır.
3. Mide :Mide, yemek borusundan besin alan J şeklinde bir organdır. Proteinleri ve diğer besin maddelerini parçalamaya başlayan, hidroklorik asit ve pepsin gibi enzimler içeren mide sıvılarını salgılar. Mide kasları yiyeceği çalkalayıp karıştırır ve onu kimus adı verilen yarı sıvı bir maddeye parçalar.
4. İnce Bağırsak :Kimus, sindirim sisteminin en uzun kısmı olan ince bağırsağa doğru hareket eder. Burada pankreas, sırasıyla karbonhidratları, yağları ve proteinleri daha da parçalamak için amilaz, lipaz ve proteaz gibi enzimleri salgılar. Karaciğer aynı zamanda yağların sindirimi ve emilimine yardımcı olan safrayı da üretir. İnce bağırsak ayrıca duvarlarını kaplayan villi (küçük, parmak benzeri çıkıntılar) aracılığıyla sindirilmiş gıdalardan gerekli besinleri, vitaminleri ve mineralleri de emer.
5. Kalın Bağırsak (Kolon) :Sindirilmeyen madde ve su ince bağırsaktan kalın bağırsağa geçer. Burada faydalı bakteriler, bazı sindirilmeyen maddelerin parçalanmasına yardımcı olur ve bu süreçte gaz üretir. Kolon, kalan malzemeden su ve elektrolitleri emerek katı atık (dışkı) oluşturur.
6. Rektum ve Anüs :Dışkı rektumda biriktiği için dışkılama dürtüsünü tetikler. Rektum kasılır ve dışkı anüs yoluyla dışarı atılır.
Sindirim süreci boyunca gastrin, kolesistokinin ve insülin gibi çeşitli hormonlar enzimlerin salgılanmasını ve gıdanın sindirim sistemi içindeki hareketini düzenlemeye yardımcı olur.
Yiyeceklerin sindirim sisteminden geçmesi için geçen sürenin kişiden kişiye değiştiğini ve tüketilen yiyeceğin türü ve miktarı, genel bağırsak sağlığı ve bireysel metabolizma gibi faktörlere bağlı olduğunu belirtmekte fayda var.