1. Karbonhidrat Sindirimi: Pankreas amilazı, karbonhidrat içeren bir yemekten sonra pankreas suyunun bir parçası olarak ince bağırsağa salınır. Birbirine bağlı uzun glikoz molekülleri zincirleri olan nişastaları hedefler.
2. Nişastaların Dağılımı: Pankreas amilazı nişastalar üzerinde etki ederek glikoz moleküllerini bağlayan alfa-1,4-glikosidik bağları hidrolize eder. Bu işlem nişastaları dekstrinler ve oligosakkaritler gibi daha küçük parçalara ayırır.
3. Şekere Dönüşüm: Pankreatik amilaz, dekstrinleri ve oligosakaritleri daha da küçük birimlere ayırmaya devam ederek sonunda bireysel glikoz molekülleri üretir. Bu glikoz molekülleri daha sonra ince bağırsağın duvarları yoluyla kan dolaşımına emilebilir.
4. Enerji Üretimi: Glikoz vücut hücreleri için birincil enerji kaynağıdır. Kan dolaşımına emildikten sonra glikoz, hücresel solunum yoluyla enerji üretimi için çeşitli dokular ve organlar tarafından kullanılabilir.
5. Kan Şekeri Düzeylerinin Düzenlenmesi: Pankreas amilazının salınımı, glukoz homeostazisinin korunmasına yardımcı olan insülin ve glukagon gibi hormonlar tarafından düzenlenir. İnsülin, glikozun hücrelere alımını teşvik ederken, glukagon, glikozun karaciğerden kan dolaşımına salınmasını uyarır. Pankreatik amilaz aktivitesinin düzenlenmesi, vücudun enerji ihtiyacı için yeterli glikoz sağlanmasını sağlarken, kan şekeri düzeyindeki aşırı dalgalanmaları da önler.
6. Diğer Enzimlerle Tamamlayıcı Rol: Pankreas amilazı, diyetteki karbonhidratların verimli bir şekilde parçalanmasını sağlamak için tükürük amilazı ve bağırsak fırça kenar enzimleri gibi diğer sindirim enzimleriyle birlikte çalışır. Her enzimin farklı türdeki karbonhidrat moleküllerini parçalamada kendine özgü rolü vardır.
Genel olarak pankreatik amilaz, insan sindirim sistemindeki karbonhidratların sindiriminden sorumlu olan önemli bir enzimdir. Karmaşık nişastaları emilebilir şekerlere dönüştürerek vücuda birincil enerji kaynağı sağlar ve kan dolaşımındaki glikoz dengesini korur.