1. Birincil İşlev: Rektus abdominisin ana işlevi omurganın bükülmesidir. Kasıldığında göğüs kafesini ve leğen kemiğini birbirine yaklaştırarak gövdenin öne doğru eğilmesine neden olur. Oblik ve transvers abdominis gibi diğer karın kasları öncelikle omurganın ve karın içeriğinin stabilizasyonuna yardımcı olur.
2. Liflerin Yönü: Rektus abdominis kas lifleri kasık kemiğinden (pelvisin yakınında) göğüs kafesine kadar dikey olarak uzanır. Bu yönelim sagittal düzlem boyunca (önden arkaya) fleksiyon hareketi üretmesini sağlar. Diğer karın kasları farklı lif yönelimlerine sahiptir ve çeşitli hareketlere ve omurga stabilizasyonuna katkıda bulunur.
3. Bölümsel İnervasyon: Rektus abdominis kası, özellikle alt torasik ve üst lomber sinirler olmak üzere birçok segmental sinir tarafından innerve edilir. Bu, kasın farklı bölümlerinin belirli omurilik sinir kökleri tarafından kontrol edildiği anlamına gelir. Diğer karın kasları farklı innervasyon düzenlerine sahip olabilir.
4. Kas Eklentileri: Rektus abdominis kası kasık kemiğine ve alt kaburgaların kosta kıkırdaklarına bağlanır. Kasıldığında bu bağlanma hattı boyunca gerginlik yaratarak göğüs kemiği ile pelvisi birbirine yaklaştırır. Diğer karın kasları farklı anatomik yapılara bağlanır ve çekirdek stabilitesi ve yanal fleksiyon gibi çeşitli işlevlere katkıda bulunur.
Genel olarak, diğer karın kasları çekirdek stabilitesinde ve çeşitli hareketlerde önemli rol oynarken, rektus abdominis kası, omurga fleksiyonunun birincil eylemiyle öne çıkıyor. Gövdenin önemli bir fleksör kasıdır ve öne eğilme hareketleri ve karın kasılmasını içeren aktiviteler için önemlidir.