Angelman sendromu, adını bu durumu ilk kez 1965'te tanımlayan İngiliz çocuk doktoru Harry Angelman'dan almıştır. Angelman, birçok hastada gelişimsel gecikme, konuşma sorunları, nöbetler ve karakteristik mutlu tavırlar dahil olmak üzere bir dizi semptom fark etti. Bulgularını "Kukla Çocuklar:Üç Vaka Üzerine Bir Rapor" başlıklı bir makalede yayınladı. Zamanla bu durum Angelman sendromu olarak bilinmeye başlandı.