1. Vücut sıcaklıkta bir artış algıladığında veya fiziksel efor sırasında ter bezleri sinir sisteminden harekete geçmek için sinyaller alır.
2. Ter bezleri, esas olarak su, elektrolitler ve diğer atık ürünlerden oluşan berrak bir sıvı olan ter üretir.
3. Ter, ter gözenekleri veya ekrin kanalları adı verilen küçük gözenekler yoluyla cilt yüzeyine salınır.
4. Ter ciltten buharlaşırken vücuttan ısıyı uzaklaştırır. Buharlaşma süreci, vücudun ısısından alınan ve soğutma etkisine yol açan enerji gerektirir.
5. Terin buharlaşması aynı zamanda cildin yakınındaki çevredeki havanın soğutulmasına da yardımcı olur ve vücuttan ısının dağıtılmasına daha da yardımcı olan ince bir soğuk hava tabakası oluşturur.
Terleme, vücut sıcaklığının sabit tutulması, aşırı ısınmanın önlenmesi ve sıcak koşullar veya fiziksel aktivite sırasında optimal fizyolojik fonksiyonun sağlanması için önemli bir mekanizmadır. Ortam sıcaklığı yüksek olduğunda veya vücut aşırı ısı ürettiğinde terleme, vücut sıcaklığının normale dönmesine yardımcı olur.