1. Oral (ağız):Bu, klinik ortamlarda ateş ölçümü için en yaygın yöntemdir. Ağız sıcaklığını ölçmek için dilin altına birkaç dakika bir termometre yerleştirilir.
2. Rektal:Rektal sıcaklık, çekirdek vücut sıcaklığının en doğru ölçümü olarak kabul edilir. Okumayı elde etmek için birkaç dakika boyunca rektuma bir termometre yavaşça yerleştirilir.
3. Koltukaltı (koltukaltı):Bu yöntem, termometrenin koltuk altına yerleştirilmesini ve sıcaklığın kaydedilmesi için birkaç dakika beklenmesini içerir. Oral veya rektal ölçümlerle karşılaştırıldığında daha az kesin olmasına rağmen, koltuk altı sıcaklığı genellikle çocuklar ve oral veya rektal yöntemleri rahatsız bulan kişiler için kullanılır.
4. Timpanik (kulak):Kulak kanalına bir termometre yerleştirilerek timpanik ateş ölçülür. Bu yöntem, rahatsızlık vermeden hızlı ölçüm sağladığı için bebeklerde ve çocuklarda yaygın olarak kullanılmaktadır.
5. Geçici (alın):Geçici termometreler, alındaki cildin sıcaklığını ölçmek için kızılötesi teknolojisini kullanır. Kullanımları hızlı ve kolaydır, bu da onları ev kullanımına uygun hale getirir.
Sıcaklık ölçümü için vücut bölgesinin seçimi, bireyin durumu, yaşı ve konfor düzeyi gibi çeşitli faktörlere bağlıdır. Sağlık uzmanları genellikle belirli koşullara göre uygun yöntemi önerir.