1. Radyasyon :X ışınları ve gama ışınları gibi iyonlaştırıcı radyasyon, nükleotidler arasındaki kimyasal bağları kırarak DNA'ya zarar verebilir. Bu, hücrenin hasarı yanlış onarmaya çalışabileceği için mutasyonlara yol açabilir.
2. Kimyasallar :Benzen ve formaldehit gibi bazı kimyasallar da DNA'ya zarar vererek mutasyonlara yol açabilir. Bu kimyasallar, nükleotidlerin yapısını değiştirerek veya DNA replikasyon sürecine müdahale ederek mutasyonlara neden olabilir.
3. UV ışığı :Güneşten gelen ultraviyole radyasyon da DNA'ya zarar vererek mutasyonlara neden olabilir. UV ışığı, bitişik timin molekülleri arasındaki kovalent bağlar olan timidin dimerlerinin oluşumuna neden olabilir. Bu dimerler DNA replikasyonuna müdahale edebilir ve mutasyonlara yol açabilir.
4. Oksidanlar :Hidrojen peroksit ve süperoksit gibi reaktif oksijen türleri (ROS), hücresel metabolizmanın yan ürünleri olarak üretilir. Bu ROS, nükleotidleri oksitleyerek ve şeker-fosfat omurgasını kırarak DNA'ya zarar verebilir. DNA'daki oksidatif hasar mutasyonlara yol açabilir.
5. Virüsler :İnsan papilloma virüsü (HPV) ve hepatit B virüsü (HBV) gibi bazı virüsler de mutasyonlara neden olabilir. Bu virüsler DNA'larını konakçı hücrenin genomuna yerleştirerek gen ifadesini bozabilir ve mutasyonlara yol açabilir.
6. Değiştirilebilir öğeler :Transposable elementler, genomun etrafında hareket edebilen DNA segmentleridir. Kendilerini bir gene yerleştirdiklerinde, o genin işlevini bozabilir ve mutasyonlara yol açabilirler.