1. Kalıtımsallık :Çalışmalar DEHB'nin güçlü bir genetik bileşene sahip olduğunu göstermiştir. Aile ve ikiz çalışmaları, genetik faktörlerin DEHB riskinin yaklaşık %75 ila %80'inden sorumlu olduğunu tahmin etmektedir. Bir ebeveynin veya kardeşin DEHB'si varsa, bu bozukluğun gelişme olasılığı artar.
2. Aday Genler :Araştırmacılar artan DEHB riskiyle ilişkili çeşitli aday genler belirlediler. Bu genler, dikkat, dürtüsellik ve motor kontrol için çok önemli olan dopamin, norepinefrin ve serotonin gibi çeşitli nörotransmiter sistemlerinde rol oynar. Bu genlerdeki varyantlar veya mutasyonlar, bu nörotransmiter sistemlerinin işleyişini etkileyebilir ve DEHB semptomlarına katkıda bulunabilir.
3. Poligenik Kalıtım :DEHB poligenik bir bozukluk olarak kabul edilir, yani tek bir gen yerine birden fazla genden etkilenir. Her genin küçük bir etkisi olabilir, ancak bu genlerin birleşik etkisi DEHB'nin gelişimine önemli ölçüde katkıda bulunabilir.
4. Gen-Çevre Etkileşimleri :DEHB'de genetik önemli bir rol oynasa da çevresel faktörler de genlerle etkileşime girerek bozukluğun ortaya çıkışını etkiler. Doğum öncesi toksinlere maruz kalma, annenin hamilelik sırasında sigara veya alkol kullanımı, psikososyal stres etkenleri ve ebeveynlik tarzları gibi faktörler, DEHB riskini artırmak için genetik yatkınlıklarla etkileşime girebilir.
5. Endofenotipler :Endofenotipler, genler ile bir hastalığın gözlenen semptomları arasında yer alan ara özelliklerdir. Genellikle DEHB gibi karmaşık bozuklukların genetik temellerini incelemek için kullanılırlar. Araştırmacılar dikkat, dürtüsellik, hiperaktivite ve yürütücü işlevlerdeki eksiklikler gibi DEHB ile ilişkili çeşitli endofenotipler belirlediler. Bu endofenotiplerin incelenmesi DEHB'nin altında yatan genetik mekanizmaların anlaşılmasına yardımcı olabilir.
6. Farmakogenetik :Farmakogenetik, genetik varyasyonların bireyin ilaçlara tepkisini nasıl etkilediğinin incelenmesidir. DEHB durumunda, belirli genetik belirteçler, bozukluğu tedavi etmek için kullanılan farklı ilaçların etkinliğini ve tolere edilebilirliğini etkileyebilir. Bu bilgi DEHB'li bireyler için ilaç tedavisi planlarının kişiselleştirilmesinde yararlı olabilir.
DEHB genetiğine ilişkin araştırmalar devam etmektedir ve yeni keşifler, bozukluğun gelişiminde genlerin rolüne ilişkin anlayışımızı geliştirmeye devam etmektedir. Genetik risk faktörlerini tanımlayarak ve genler ile çevre arasındaki karmaşık etkileşimi anlayarak tanıyı iyileştirebilir, daha etkili tedaviler geliştirebilir ve DEHB'li bireyler için kişiselleştirilmiş bakım sağlayabiliriz.