Omurga gelişimi: Omurganın omurları başlangıçta düz, dikdörtgen kemiklerden oluşur. Ancak çocuk büyüdükçe omurlarda eğrilik oluşmaya başlar. Servikal omurlar (boyundaki) öne doğru bükülmeye başlarken torasik omurlar (üst sırttaki) geriye doğru bükülmeye başlar. Bel omurları (sırt alt kısmında) da öne doğru eğilmeye başlar.
Kas sistemi: Omurgaya tutunan kaslar da ikincil eğriliklerin oluşmasında rol oynar. Omurganın arka kısmında uzanan kaslar (erektör spina kasları) omurganın dik tutulmasına ve çökmesinin önlenmesine yardımcı olur. Omurganın ön kısmı boyunca uzanan kaslar (karın kasları) omurganın öne doğru çekilmesine yardımcı olur, bu da göğüs ve bel eğriliklerinin gelişmesine katkıda bulunur.
Ortam: Çevre ayrıca ikincil eğriliklerin gelişiminde de rol oynayabilir. Örneğin, garip pozisyonlarda oturarak veya ayakta durarak çok fazla zaman harcayan çocuklarda omurga eğriliği gelişme olasılığı daha yüksek olabilir.
Omurganın ikincil eğrilikleri birçok nedenden dolayı önemlidir. Vücut ağırlığının eşit şekilde dağılmasına yardımcı olur, omurganın stabilitesini sağlar ve geniş hareket aralığına olanak tanır. Ayrıca omurganın eğrilikleri omuriliği yaralanmalardan korumaya yardımcı olur.