1. Hidroklorik Asit (HCl):
- Bu mide suyunun en önemli bileşenidir.
- Protein sindiriminden sorumlu bir enzim olan pepsinin aktivasyonu için gerekli olan yüksek asidik ortamı (pH 1-2) sağlar.
- HCl ayrıca yediğimiz gıdalarda bulunan birçok mikroorganizmayı da öldürür ve büyümesini engeller.
2. Pepsin:
- Pepsin, pepsinojen adı verilen inaktif formda salgılanan bir proteaz enzimidir.
- Mide suyunun asidik ortamı pepsinojeni aktif pepsine dönüştürür.
- Pepsin öncelikle aromatik amino asitler içeren peptit bağlarını parçalayarak proteinleri sindirir.
3. Mukus:
- Mide bezleri müsin glikoproteinleri içeren mukus üretir.
- Mukus, mide astarı üzerinde koruyucu bir tabaka oluşturarak mideyi asidik ortamdan ve sindirim enzimlerinden korur.
- Aynı zamanda yiyeceğin yağlanmasını sağlayarak midede hareketini kolaylaştırır.
4. Mide Lipazı:
- Mide suyu nispeten az miktarda lipaz enzimi içerir.
- Öncelikle bazı diyet yağlarında bulunan kısa ve orta zincirli trigliseritleri parçalar.
- Ancak yağların sindiriminin büyük kısmı ince bağırsakta gerçekleşir.
5. İçsel Faktör:
- Mide suyu, B12 vitamininin ince bağırsakta emilmesi için gerekli olan bir glikoprotein olan intrinsik faktörü salgılar.
- B12 vitamini eksikliği anemi ve diğer sağlık sorunlarının gelişmesine yol açabilir.
6. Elektrolitler:
- Mide suyu aynı zamanda sodyum, potasyum, klorür ve hidrojen iyonları gibi elektrolitleri de içerir. Bu elektrolitler midenin asidik pH'ının korunmasına yardımcı olur ve genel iyonik çevreye katkıda bulunur.
7. Su:
- Mide suyu çoğunlukla çeşitli iyonlar, enzimler ve diğer bileşenler için çözücü görevi gören sudan oluşur.
Mide suyunun salgılanması ve bileşimi, sinirsel ve hormonal sinyaller, midede gıda varlığı ve diğer fizyolojik süreçler gibi çeşitli faktörler tarafından düzenlenir. Mide suyunun düzgün çalışması, etkili sindirim ve besinlerin diyetten emilmesi için gereklidir.