1. Kısmi Basınç Değişimi: Difüzyonun ana itici gücü kısmi basınç gradyanıdır. Akciğerlerde alveollerdeki kısmi oksijen basıncı (PO2), kırmızı kan hücrelerindeki PO2'den çok daha yüksektir. Bu eğim, akciğerlerden kana net bir oksijen hareketi yaratır.
2. Yüzey Alanı: Difüzyon için mevcut yüzey alanı bir diğer kritik faktördür. Milyonlarca minik alveolün varlığı nedeniyle akciğerler gaz değişimi için muazzam bir yüzey alanına sahiptir. Geniş yüzey alanı, oksijenin kırmızı kan hücrelerine verimli bir şekilde yayılmasını sağlar.
3. Yayılma Mesafesi: Oksijen moleküllerinin kırmızı kan hücrelerine ulaşmak için kat etmesi gereken mesafe olan difüzyon mesafesi akciğerlerde en aza indirilir. Alveoller çok ince duvarlıdır ve akciğerlerdeki kılcal damarlar alveolar yüzeye yakın konumlanarak difüzyon mesafesini azaltır.
4. Sıcaklık: Daha yüksek sıcaklıklar genellikle difüzyon hızını artırır. Vücut, difüzyon işlemleri için optimal olan nispeten sabit bir vücut ısısını korur.
5. Hemoglobin Konsantrasyonu: Kırmızı kan hücrelerinde hemoglobinin varlığı, oksijen difüzyon hızını büyük ölçüde artırır. Hemoglobin oksijene karşı yüksek bir afiniteye sahiptir ve ona bağlanarak kanın oksijen taşıma kapasitesini arttırır.
Akciğerler, bu faktörleri optimize ederek oksijenin kırmızı kan hücrelerine verimli bir şekilde yayılmasını kolaylaştırır ve vücut dokularına yeterli oksijen sağlanmasını sağlar.