Nefes aldığınızda diyafram kasılır ve kaburgalar arası kaslar kaburgaları yukarı ve dışarı doğru çeker. Bu, göğüs boşluğunun hacmini artırarak akciğerlerin genişlemesine ve havanın akciğerlere akmasına neden olur. İnspirasyon sırasında intraplevral basınç (akciğerler ile göğüs duvarı arasındaki basınç) azalır ve akciğerlerin genişlemesi kolaylaşır.
Nefes verme sırasında diyafram gevşer ve interkostal kaslar aşağı ve içe doğru hareket eder. Bu, göğüs boşluğunun hacmini azaltarak akciğerlerin çökmesine ve havanın akciğerlerden dışarı atılmasına neden olur. Ekspirasyon sırasında intraplevral basınç artar ve havanın dışarı atılmasına yardımcı olur.
Solunum sistemi ayrıca akciğerler ve kan arasındaki gaz alışverişini de içerir. Solunan havadaki oksijen akciğerlerden alveoller yoluyla kana geçerken, karbondioksit kandan akciğerlere geçerek nefesle dışarı verilir.