Kara Ölüm'ün dönüm noktasına çeşitli faktörler katkıda bulundu:
1. Doğal Bağışıklık: Giderek daha fazla insan vebaya maruz kaldıkça, nüfusta belirli bir düzeyde bağışıklık gelişmeye başladı. Bu, hastalığın virülansının zamanla azalmış olabileceği gerçeğiyle birlikte ölüm oranında kademeli bir düşüşe yol açtı.
2. Karantina Önlemleri: Bazı şehir ve bölgeler, hastalığın yayılmasını önlemek amacıyla karantina tedbirlerini uygulamaya başladı. Enfekte kişilerin ve yolcuların izolasyonu vebanın bulaşmasını yavaşlatmaya yardımcı oldu.
3. Göç ve Yeniden Yerleşim: Kara Ölüm'den sağ kurtulan pek çok kişi, daha iyi fırsatlar arayarak veya etkilenen bölgelerden kaçarak yeni bölgelere taşındı. İnsanların bu hareketi, terk edilmiş kasaba ve köylerin yeniden nüfuslanmasına katkıda bulundu.
4. Tıbbi Uygulamalardaki Değişiklikler: O dönemde tıbbi bilgi sınırlı olmasına rağmen, bazı doktorlar ve şifacılar çeşitli bitkisel ilaç ve tedavileri denemeye başladılar ve bu da tıbbi uygulamalarda ilerlemelere yol açtı.
5. Ekonomik İyileşme: Veba yatıştıkça ekonomik faaliyetler yavaş yavaş yeniden başladı. Tüccarlar, tüccarlar ve zanaatkarlar geçim kaynaklarını yeniden inşa etmeye başladılar, bu da ticaretin ve ticaretin yeniden canlanmasına yol açtı.
Kara Ölüm'ün 1348'de aniden sona ermediğini belirtmek önemlidir. Aksine, çeşitli bölgelerde birkaç yıl daha devam etti ve 17. yüzyıla kadar ara sıra salgınlar meydana geldi. Ancak 1348'deki dönüm noktası, salgının gidişatında önemli bir değişime işaret etti ve Avrupa'nın nihai toparlanmasının yolunu açtı.