* Ebeveyn kaybı: İlişki ne olursa olsun, ebeveyni kaybetmek önemli bir kayıptır. Ebeveynin birincil bakıcı olması veya yakın bir bağın olması özellikle zor olabilir.
* Çözülmemiş travma: Narsist ebeveynler çocuklarının hayatında önemli travmalara neden olabilir. Bu travma, keder, öfke, suçluluk ve utanç gibi birçok şekilde ortaya çıkabilir. Narsist bir ebeveyn öldüğünde tüm bu çözülmemiş duygular ortaya çıkabilir.
* Suçluluk: Narsist ebeveynleri olan kişiler, üzüntü veya öfke duygularından dolayı kendilerini suçlu hissedebilirler. İlişki zor olsa bile sahip oldukları ebeveyne minnettar olmaları gerektiğini hissedebilirler. Bu suçluluk duygusu yas tutmayı daha da zorlaştırabilir.
* Karışıklık: Bu kadar çok acıya neden olan biri için yas tutmak kafa karıştırıcı olabilir. Narsist ebeveynleri olan insanlar delirdiklerini veya mücadele edenlerin yalnızca kendileri olduğunu hissedebilirler. Bu kafa karışıklığı, acıyı işlemeyi zorlaştırabilir.
Kederin kayba verilen doğal bir tepki olduğunu hatırlamak önemlidir. Yas tutmanın doğru ya da yanlış bir yolu yoktur; üzgün, kızgın ve hatta rahatlamış hissetmeniz normaldir. Narsist bir ebeveynin ölümüyle başa çıkmakta zorlanıyorsanız profesyonel yardım almanız önemlidir. Bir terapist, kederinizi işlemenize ve başa çıkma mekanizmaları geliştirmenize yardımcı olabilir.