Tanrıları yatıştırmak veya ilahi lütuf aramak için hayvanların veya insanların kurban edildiği eski zamanlardaki bazı dini ritüellerin aksine, Yahudi sünneti farklı bir amaca hizmet eder. Erkek bebeğin Yahudi sözleşmesine katılmasını başlatan ve Yahudi cemaatine üyeliğini ilan eden sembolik ve manevi bir eylem olarak kabul edilir.
Yahudi geleneğinde sünnet, Tanrı ile Yahudi halkı arasındaki ebedi antlaşmanın fiziksel tezahürünü temsil eden bir mitzvah (emir) olarak görülür. Sünnet derisinin çıkarılması eylemi, Tanrı'nın emirlerine uymaya ve Yahudi inancının kabulüne ömür boyu bağlılığı sembolize eder.
Yahudi sünnetinin vurgusu, kurban olarak kan dökmek değil, Tanrı ile bir antlaşma yapma ve bebeği Yahudi halkının bir parçası olarak işaretleme eyleminde yatmaktadır. Birey, Yahudi topluluğu ve ilahi olan arasında fiziksel ve ruhsal bir bağlantıdır.
Sünnet çok az miktarda kan içermesine rağmen, öncelikle bir kurban sunusundan ziyade bir antlaşma işareti ve bağlılığın sembolü olarak algılanır. Birey, Tanrı ve Yahudi geleneği arasında kalıcı bir ilişki ve bağlılığı ifade eder.