Bir ya da iki dakikadan daha uzun bir süre devam ederse can sıkıcı hale gelse de, gülme sonrası hıçkırık sıkmak sıkça görülür. Bazen insanların hıçkırıklardan bu kadar sinirli olmasının nedeni, onlara neyin neden olduğunu anlamadıklarıdır. Gülme sonrası neden hıçkırık tuttuğunuzu bilmek, tam olarak ne zaman vücudunuzun içinde olup bittiğini anlamanıza yardımcı olur. Sebebini biliyorsanız, tekrar olmasını engellemek mümkündür.
Diyaframa Hava Akışı
Diyaframınız nefes almanıza yardımcı olur. Bazen kontrol edilemeyecek şekilde güldüğünüzde veya uzun süre güldüğünüzde, arada uygun nefesler almadan, hava diyaframınıza akar. Bu ani hava akımı vücudunuzu havayı anormal biçimde dışarı atmaya zorlar, bu da hıçkırıklara neden olur.
Mide Sıkışmış Hava
Gülme sırasında, fazla havanızın midenize hapsolması mümkündür, dağılmaya ve genişlemesine neden oluyor. Bu, mide asidinin yemek borusuna itilmesine neden olur. Vücut, hıçkırık üreterek kendini korur. Ek olarak, midede aşırı miktarda hava birikmesi asit geri akışına neden olur, bu da sizi mide asidi birikiminin bir sonucu olarak girdiğiniz gibi hıçkırmanıza neden olur.
Frenik Sinirlerin Tahrişi
Frenik sinirler diyafram boyunca uzanır. Vücudunun iki frenik siniri var, bir sol ve bir sağ. Bu sinirler diyaframın ne zaman kasıldığını ve ne zaman dinleneceğini söyler. Basitçe söylemek gerekirse, frenik sinirler olmadan nefes almazsınız. Kahkahalar tipik olarak anormal solunum ürettiğinden, frenik sinirleri tahriş eder, onları diyaframa söylenmemesi gerektiğinde büzüşmelerini söyler, hıçkırıklarla sonuçlanır.
Filogenetik Hipotez
Hıçkırıkların her nedeni bilimsel değildir. Filogenetik hipoteze göre, birkaç amfibi grubu, suyu ciğerlerinden uzak tutmanın bir yolu olarak hıçkırıklara benzer bir hava kasılması sergiler. Bu hipotezin destekçileri, insanın evrime bağlı olarak bu davranışa bir miktar cevap verdiğine inanmaktadır. Bazıları, emzirme döneminde bebeklerin sütlerini ciğerlerinden uzak tutmak için hıçkırık olması gerektiğini savunuyor. Bu, hıçkırmanın en azından bazen istemsiz fakat gerekli bir eylem olduğunu göstermektedir. Bu hipotezin destekçileri, kontrol edilemez kahkahaların hıçkırıklar bir alternatif olarak üretilmezse boğulma riskine yol açtığını savunuyor.