2. Geleneksel Hizmet Ücreti Ödemesiyle İlgili Sorunlar: Geleneksel hizmet başına ücret ödeme sistemi, bu süre zarfında sağlık hizmeti sağlayıcılarına geri ödeme yapmanın birincil yöntemiydi. Bu sistem kapsamında sağlayıcılar, doktor ziyareti, hastanede kalış veya tıbbi test gibi sunulan her bir hizmet için hastalara veya sigorta şirketlerine fatura kesiyordu. Bu sistem, sağlayıcıların gerekli olup olmadığına bakılmaksızın daha fazla hizmet sunmaları için teşvikler yaratarak daha yüksek sağlık hizmetleri maliyetlerine yol açtı.
3. Medicare'in Sağlık Hizmetlerindeki Rolü: 65 yaş ve üzeri kişilere yönelik federal sağlık sigortası programı olan Medicare, artan sağlık harcamalarına önemli bir katkıda bulundu. Medicare, sağlayıcılara, gerçek maliyetleri artı makul bir kar marjını da içeren "makul maliyetlere" göre geri ödeme yapıyordu. Bu sistem, sağlayıcıların yüksek maliyetlerini Medicare'e yansıtmasına olanak tanıyarak sağlık bakım maliyetlerini daha da artırdı.
4. Tanıyla İlgili Grupların (DRG'ler) Geliştirilmesi: Artan sağlık hizmetleri maliyetleri ve geleneksel hizmet başına ücret ödeme sistemindeki sorunların ortasında, araştırmacılar ve politika yapıcılar, sağlayıcıları daha verimli ve uygun maliyetli olmaya teşvik edecek alternatif ödeme yöntemlerini araştırmaya başladı. Ortaya çıkan bu tür yaklaşımlardan biri Tanıyla İlgili Grupların (DRG'ler) kullanılmasıydı.
DRG'ler, hastaları tanılarına ve tedavi ihtiyaçlarına göre farklı kategorilere ayıran bir hasta sınıflandırma sistemidir. Her DRG, belirli bir hastalık veya prosedür türünü temsil eder ve ilişkili bir sabit ödeme tutarına sahiptir. Bu sistem, sağlayıcının maruz kaldığı fiili maliyete bakılmaksızın, belirli bir durumun tedavisinin ortalama maliyetine göre sağlayıcılara geri ödeme yapmayı amaçlamaktadır.
5. DRG'lerin İlk Uygulaması ve Genişletilmesi: DRG'ler ilk olarak 1982'de New Jersey'de bir hastane geri ödeme deneyinin parçası olarak geliştirildi ve uygulandı. Deney, DRG'lerin bakım kalitesinden ödün vermeden sağlık bakım maliyetlerini etkili bir şekilde kontrol edebildiğini gösterdi. Bu deneyin başarısının ardından DRG'ler, Medicare ve Amerika Birleşik Devletleri'ndeki diğer ödeyiciler tarafından yavaş yavaş benimsendi.
1980'lerin sonlarında DRG'ler, Medicare hastalarına yönelik hastanelerin geri ödemesinde baskın yöntem haline geldi. DRG'lerin kullanımı, Medicare harcamalarındaki büyüme hızının yavaşlamasına katkıda bulundu ve hastanelerin bakım sağlamada daha verimli ve etkili olmalarına yönelik teşvikler sağladı.