Bağımlılık bağlamında inkar, kişinin madde kullanımının ciddiyetini ve bunun olumsuz sonuçlarını kabul etmeyi reddetmesi anlamına gelir. Kişinin bağımlılığının gerçekliğiyle ve tedavi ihtiyacıyla yüzleşmekten kaçınmasını sağlayan bir savunma mekanizmasıdır. İnkar çeşitli şekillerde ortaya çıkabilir:
- Küçültme :Madde kullanımının kapsamını veya sıklığını küçümsemek, bunu eğlence amaçlı veya zararsız olarak rasyonelleştirmek.
- Başkalarını suçlamak :Bağımlılığın neden olduğu sorunları diğer insanların davranışları veya koşulları gibi dış faktörlere bağlamak.
- Rasyonalizasyon :Madde kullanımına devam etmek için bahaneler uydurmak veya gerekçeler bulmak, çoğu zaman olumsuz yönleri göz ardı ederken olumlu yönlere odaklanmak.
- İzolasyon :Madde kullanımıyla ilgili yüzleşmelerden kaçınmak için arkadaşlardan, aileden ve sosyal etkinliklerden çekilmek.
- Projeksiyon :Kendi madde kullanımından dolayı başkalarını suçlamak veya olumsuz duygu veya davranışlarını başkalarına yansıtmak.
- Kaçınma :Madde kullanımına veya sonuçlarına dikkat çekebilecek durum veya tartışmalardan kaçınmak.
İnkar, bireylerin yardım ihtiyacını fark etmelerini ve iyileşmeye yönelik adımlar atmalarını engelleyebileceği için bağımlılık tedavisinde yaygın bir engeldir. Ayrıca bağımlılıkları ve bunun yaşamları üzerindeki etkisi hakkında içgörü geliştirme yeteneklerini de engelleyebilir. İnkarın üstesinden gelmek genellikle iyileşme yolculuğunda önemli bir ilk adımdır.