Metabolik talebin artması :Egzersiz vücudun enerji sistemlerine daha fazla yük bindirir ve metabolizma hızının artmasına neden olur. Metabolik aktivitedeki bu artış, daha fazla karbondioksit (CO2) ve ısı üretimiyle sonuçlanır.
Yüksek vücut ısısı :Egzersiz aynı zamanda vücut ısısının yükselmesine de neden olur. Vücut daha fazla çalıştıkça ısı üretimi artar ve çekirdek sıcaklığı yükselir. Sıcaklıktaki bu artış beyindeki solunum merkezlerini uyararak solunum hızı ve derinliğinde artışa yol açar.
Hipoksi :Yoğun egzersiz sırasında kasların oksijen talebi, oksijen arzını aşabilir. Bu, hipoksiye veya dokularda oksijen eksikliğine neden olabilir. Hipoksi, beyindeki solunum merkezlerini, oksijen seviyelerini yeniden sağlamak amacıyla dakikadaki ventilasyonu artırmaları için uyarır.
Asidoz :Laktik asit, vücudun enerji talepleri oksijen arzını aştığında ortaya çıkan anaerobik metabolizmanın bir yan ürünüdür. Yoğun egzersiz sırasında laktik asit kaslarda ve kan dolaşımında birikerek asidoza veya kan pH'ında düşüşe neden olur. Asidoz, solunum merkezlerini nefes almayı artırmaya ve daha fazla CO2 atmaya teşvik eder, bu da pH dengesinin düzeltilmesine yardımcı olur.
Germe reseptörlerinin uyarılması :Egzersiz, uzuvların ve solunum kaslarının ritmik hareketlerini içerir. Bu hareketler, beyindeki solunum merkezlerine sinyal gönderen solunum yolları ve akciğerlerdeki gerilme reseptörlerini uyarır. Bu stimülasyon, egzersiz sırasında dakikadaki ventilasyonun artmasına katkıda bulunur.
Egzersiz sonrasında dakikadaki ventilasyondaki artış, vücudun artan metabolik talepleri karşılamasına, fazla CO2 ve ısıyı uzaklaştırmasına, oksijen ve pH seviyelerini geri kazanmasına yardımcı olan fizyolojik bir tepkidir.