1. Hava Kirliliği: Hava kirliliği, özellikle partikül madde (PM), nitrojen dioksit (NO2), kükürt dioksit (SO2) ve ozona (O3) maruz kalma, bronşit gelişimine katkıda bulunabilir. İnce kurum, toz ve duman parçacıklarından oluşan PM, solunum yollarını tahriş edebilir ve alevlendirebilir, iltihaplanmaya ve mukus üretiminin artmasına neden olarak bronşite yol açabilir.
2. İç Mekan Hava Kirliliği: Pasif duman, yanan yakıtlar (örn. odun, gazyağı, kömür), temizlik ürünlerinden gelen kimyasallar ve alerjenler (örn. toz akarları, küf sporları) gibi iç mekan hava kirleticilerine maruz kalmak, solunum sistemini tahriş edebilir ve bronşit riskini artırabilir.
3. Mesleki Riskler: Toza, dumana, kimyasallara veya havadaki diğer kirletici maddelere maruz kalmayı içeren bazı meslekler bronşit gelişme olasılığını artırabilir. Örnekler arasında madenciler, inşaat işçileri, tarım işçileri ve fabrika işçileri sayılabilir.
4. Trafikle Bağlantılı Hava Kirliliği: Trafik yoğunluğunun yüksek olduğu bölgelerde yaşamak, araçların yaydığı PM, NO2 ve O3 gibi kirleticilere maruz kalmayı artırabilir. Trafikten kaynaklanan hava kirliliğine uzun süre maruz kalmak, daha yüksek bronşit riskiyle ilişkilendirilmiştir.
5. Enerji Santrali Emisyonları: Enerji santrallerinden kaynaklanan kükürt dioksit, nitrojen oksitler ve partikül madde gibi emisyonlar hava kirliliğine katkıda bulunabilir ve bronşit dahil solunum yolu hastalıkları riskini artırabilir.
6. Endüstriyel Emisyonlar: İmalat, madencilik ve kimyasal işleme gibi endüstriyel faaliyetler, uçucu organik bileşikler (VOC'ler), ağır metaller ve solunum yollarını tahriş edebilen ve bronşite yol açabilen diğer kirleticiler dahil olmak üzere zararlı maddeleri havaya salabilir.
Bronşitin ciddiyeti ve gelişiminin, genel sağlık durumu, solunum sağlığı geçmişi, genetik yatkınlık ve kirleticilere maruz kalma süresi ve yoğunluğu gibi bireysel faktörlerden etkilenebileceğini unutmamak önemlidir.