Azaltılmış Yerçekimi:
* Uzayda yer çekiminin olmaması akciğerlerin çalışma şeklini değiştirir. Dünyanın yerçekiminde, vücudun ağırlığı akciğerlerin açık kalmasına yardımcı olur ve nefes almak göğsün genişlemesini gerektirir. Bununla birlikte, mikro yerçekiminde göğüs daha az kısıtlanır ve bu da akciğer hacminde ve solunum kapasitesinde azalmaya yol açar.
Akciğer Fonksiyonundaki Değişiklikler:
* Uzaydaki astronotlar akciğer kapasitesinde bir azalma yaşar, bu da yaşamsal kapasitede (derin bir nefes aldıktan sonra zorla dışarı verilebilecek maksimum hava miktarı) azalmayla sonuçlanabilir. Bu, uzayda nefes almayı ve egzersiz yapmayı zorlaştırabilir.
Gaz Değişiminin Bozulması:
*Uzaydaki mikro yerçekimi ortamı, akciğerlerdeki gaz alışverişinin verimliliğini etkileyebilir. Azalan yer çekimi, akciğerlerdeki kan akışının dağılımında değişikliklere yol açarak potansiyel olarak yetersiz perfüzyon alanlarına ve azalmış oksijen değişimine neden olabilir.
Solunum Yolu Enfeksiyonlarında Artan Risk:
* Uzaydaki değişen bağışıklık tepkileri astronotları solunum yolu enfeksiyonlarına karşı daha duyarlı hale getirebilir. Uzay yolculuğunun benzersiz ortamı ve stresi vücudun savunmasını zayıflatabilir, soğuk algınlığı ve grip gibi hastalık riskini artırabilir.
Yoğunluk:
* Uzayda sıvı birikmesi ve sıvı dengesindeki değişiklikler burun tıkanıklığına ve burun basıncının artmasına neden olabilir. Bu, burun tıkanıklığına, sinüs ağrısına ve burundan nefes almada zorluğa neden olabilir.
Uzay Uçuşuyla İlişkili Nöro-oküler Sendrom (SANS):
* SANS, bazı astronotlarda görülen, optik sinir ve beyin yapısındaki değişiklikleri içeren bir durumdur. Bu, solunum fonksiyonunu etkileyebilecek baş ağrıları, görme bozuklukları, burun tıkanıklığı ve sinüs basıncı gibi semptomlara yol açabilir.
Aerosol Maruziyeti:
* Uzay aracının kapalı ortamı, solunum sistemini tahriş edebilecek aerosol ve parçacıkların birikmesine yol açabilir. Yetersiz havalandırma ve hava kalitesi kontrol sistemleri bu soruna katkıda bulunabilir.
Bu zorlukları hafifletmek için astronotlar özel eğitimden geçiyor ve uzay yolculuğu sırasında akciğer sağlığını korumak için katı protokoller uyguluyor. Bunlar düzenli egzersiz rejimlerini, nefes egzersizlerini ve gerektiğinde tıbbi müdahaleleri içerebilir. Ek olarak uzay aracı, yeterli hava kalitesini sağlamak ve solunum sistemine yönelik riskleri azaltmak için havalandırma sistemleri ve çevresel kontrollerle donatılmıştır.