1. Ağız (pH 6,2-7,6 civarında):
- Hafif asidik ila nötr pH:Ağız, gıdanın çiğnendiği ve tükürük ile karıştırıldığı sindirimin başlangıç noktasıdır. Tükürük, karbonhidratların parçalanmasını başlatan tükürük amilazı gibi enzimler içerir. Ağızdaki hafif asidik veya nötr pH amilaz aktivitesi için uygundur.
2. Mide (pH 1,5-3,5 civarında):
- Yüksek asidik pH:Mide hidroklorik asit (HCl) salgılar ve bir proteaz enzimi olan pepsini aktive eder. Bu oldukça asidik ortam, gıdada bulunabilecek zararlı bakterilerin öldürülmesi için çok önemlidir. Pepsin asidik koşullarda en iyi şekilde çalışır ve proteinleri daha küçük peptitlere ayırır.
3. İnce Bağırsak (pH 5,5-7,5 civarında):
- Hafif asidik ila hafif alkali pH:Pankreas, mideden giren asidik kimusu nötralize eden bikarbonat iyonlarını salgılar. Bu, ince bağırsakta daha nötr veya hafif alkali bir pH oluşturur. Pankreas lipazı, amilaz ve proteaz gibi enzimler bu pH aralığında aktiftir.
a) Pankreas lipazı, yağları yağ asitleri ve gliserole parçalar.
b) Pankreatik amilaz ayrıca karbonhidratları basit şekerlere ayırır.
c) Proteazlar proteinlerin amino asitlere parçalanmasını sürdürür.
Midedeki pH'ın asidik durumdan ince bağırsakta nötre yakın bir değere değişmesi, bu pankreatik enzimlerin optimal aktivitesi için gereklidir.
Ek olarak pH farklılıkları besinlerin emilimini etkileyebilir. Örneğin midedeki asidik ortam, demir ve kalsiyum gibi bazı minerallerin çözünmesine ve salınmasına yardımcı olurken, ince bağırsaktaki nötr pH çoğu besinin emilimi için uygundur.
Genel olarak ağız, mide ve ince bağırsaktaki pH farklılıkları uygun sindirim için kritik öneme sahiptir; besinlerin verimli bir şekilde parçalanmasını ve enzim aktivitesi ve besin emilimi için en uygun ortamın yaratılmasını sağlar.