1. Emilim :
- Sindirim sırasında besinlerdeki besinler ince bağırsak tarafından emilebilecek daha küçük moleküllere parçalanır.
- İnce bağırsakta villus adı verilen, emilim için yüzey alanını artıran küçük parmak benzeri çıkıntılar bulunur.
- Karbonhidratlar, proteinler, yağlar, vitaminler ve mineraller gibi besinler villuslar aracılığıyla emilir ve kan dolaşımına girer.
2. Ulaşım :
- Emilen besinler kan dolaşımıyla vücudun farklı bölgelerine taşınır.
- Kalp ve kan damarlarını içeren dolaşım sistemi, besinlerin tüm hücrelere ulaştırılmasını sağlar.
3. Metabolizma :
- Besinler hücrelere girdikten sonra çeşitli hücresel işlevler için enerji ve yapı taşları üretmek üzere metabolik işlemlere tabi tutulur.
- Metabolizma katabolik süreçleri (enerji açığa çıkarmak için karmaşık moleküllerin parçalanması) ve anabolik süreçleri (yeni moleküllerin sentezlenmesi) içerir.
- Karbonhidratlar çoğu hücrenin birincil enerji kaynağı olan glikoza parçalanır.
- Proteinler, yeni proteinlerin sentezlenmesinde veya enerjiye dönüştürülmesinde kullanılabilen amino asitlere parçalanır.
- Yağlar, enerji için kullanılabilen veya yağ olarak depolanabilen yağ asitleri ve gliserole parçalanır.
4. Kullanım :
- Besinlerden üretilen enerji, kas kasılması, sinir iletimi ve kimyasal sentez dahil olmak üzere çeşitli hücresel faaliyetler için kullanılır.
- Amino asitler protein sentezinde, doku onarımında, hormon ve enzim üretiminde kullanılır.
- Vitaminler ve mineraller enzimler için kofaktör görevi görerek vücutta çok sayıda kimyasal reaksiyonu kolaylaştırır.
5. Depolama :
- Hemen kullanılmayan fazla besin maddeleri gelecekte kullanılmak üzere vücutta depolanabilir.
- Karbonhidratlar karaciğerde ve kaslarda glikojen olarak depolanır.
- Yağlar yağ dokusunda (vücut yağı) depolanır.
- Proteinler kaslarda ve karaciğer hücrelerinde depolanabilir.
6. Boşaltım :
- Atık ürünler ve emilmeyen gıda kalıntıları karaciğer ve böbrekler tarafından işlenir ve sonunda idrar, dışkı ve ter yoluyla vücuttan atılır.
Genel olarak süreç, yediğimiz gıdadaki besinlerin vücut tarafından etkili bir şekilde emilmesini, taşınmasını ve kullanılmasını sağlayarak çeşitli fizyolojik fonksiyonları destekler ve genel sağlığı korur.