Düşük özgüven: Narsist ebeveynlerin çocukları kendilerini yetersiz, değersiz ve sevgiye layık olmadıklarını hissedebilirler. Bu, düşük benlik saygısına ve güven eksikliğine yol açarak çocuğun sosyal, duygusal ve akademik gelişimini etkileyebilir.
Duygusal sorunlar: Narsist ebeveynlerin çocukları ayrıca kaygı, depresyon ve diğer zihinsel sağlık sorunları da yaşayabilir. Sağlıklı ilişkiler kurmada zorluk yaşayabilirler, güven ve yakınlık konusunda zorluk yaşayabilirler.
Davranış sorunları: Narsist babalar, çocuklarının rahatsız edici veya olumsuz davranışlar sergilemesine neden olacak düzensiz veya ihmalkar davranışlar sergileyebilir.
Bağlanma zorluğu: Narsist bir baba, küçük çocuklarına güvenli bağlanma için ihtiyaç duydukları tutarlı sevgi ve duygusal desteği sağlamada sıklıkla başarısız olur. Sonuç olarak çocuk gelecekte istikrarlı ve tatmin edici ilişkiler kurmakta zorlanabilir.
Suçluluk ve Utanç: Narsist ebeveynlerin çocukları, genellikle, kendi refahları ne olursa olsun, ebeveynlerini memnun etmek zorunda hissederler ve narsistin belirlediği gerçekçi olmayan beklentileri karşılayamadıkları için suçluluk ve yetersizlik duygularına neden olurlar. Utanç genellikle suçluluk duygusuna eşlik eder ve bu da düşük özgüvene ve azalan kişisel sınırlara katkıda bulunur.
Kimlik zorlukları: Narsist babalar, çocuklarına benzersiz nitelikleri, ilgi alanlarını ve arzularını ifade etmeleri için çok az alan bırakarak tartışmalara ve etkileşimlere hükmetme eğilimindedir. Sonuç olarak çocuk, babasıyla olan ilişkisi dışında kim olduğunu anlamakta zorlanabilir.
Bu sorunlar çocuğun hayatı üzerinde kalıcı bir etkiye sahip olabilir; ilişkilerini, kariyerini ve genel refahını etkileyebilir.