Mikro yerçekiminde, yer çekiminin olmaması vücut kaslarının kendi ağırlığını desteklemek için daha az çalışmasına neden olur. Bu, kas atrofisine veya kas kütlesi ve gücü kaybına yol açabilir. En çok etkilenen kaslar bacak ve sırt kasları gibi yer çekimine karşı hareket etmek için kullanılan kaslardır.
Kas atrofisini azaltmak için, uzun süreli uzay görevlerindeki astronotların, yerçekiminin etkilerini simüle eden özel ekipman kullanarak düzenli olarak egzersiz yapmaları gerekir. Egzersiz protokolleri tipik olarak direnç antrenmanını, kardiyovasküler egzersizleri ve denge egzersizlerini içerir.
Kemikler:
Mikro yerçekiminin kemik sağlığı üzerinde de olumsuz etkisi vardır. Kemik yoğunluğu iskelete uygulanan mekanik stresin miktarından etkilenir. Uzayda kemiklerdeki yerçekimi yükünün azalması, kemiklerin kalsiyum ve fosfor gibi mineralleri kaybetmesine neden olur. Kemik erimesi olarak bilinen bu süreç, osteoporoza veya kemiklerin zayıflamasına ve incelmesine yol açabilir.
Kemik yoğunluğunu korumak için astronotlar, yerçekiminin iskelet üzerindeki etkilerini simüle eden düzenli ağırlık taşıma egzersizlerine katılırlar. Bu egzersizler arasında koşu bandında yürüme, direnç makinesi kullanma ve halter egzersizleri yer alır. Ek olarak astronotlar, kemik kütlesinin korunmasına yardımcı olmak için kalsiyum ve D vitamini takviyeleri alabilirler.
Uzayda kas ve kemik zayıflamasının etkileri, uzun süreli uzay görevleri için önemli bir endişe kaynağıdır ve bu riskleri azaltmak için stratejiler ve karşı önlemler geliştirmek önemlidir.