Radyologlar, röntgen görüntülerini analiz ederek kırıkları, bunların yerini, hasarın boyutunu ve yerinden çıkabilecek kemik parçalarını tespit edebilir. Bir kırık varsa, bu genellikle röntgende kemiğin normal yapısında bir kırılma veya süreksizlik olarak görünecektir. Bu, doğru tanıya ve uygun tedavi planlamasına olanak tanır.
Bunun aksine burkulmalar, kemikleri birbirine bağlayan sert, fibröz doku bantları olan bağları içeren yaralanmalardır. Ligamentler, yumuşak dokularla benzer yoğunluğa sahip oldukları ve X ışınlarını kemikler kadar etkili bir şekilde bloke etmedikleri için X-ışınlarında net bir şekilde görünmezler. Sonuç olarak burkulmalar röntgen görüntülerinde görülmez.
Burkulmaların teşhisi genellikle ağrı, şişlik, morarma ve hassasiyet gibi semptomları değerlendirecek bir doktor tarafından yapılan fizik muayeneyi içerir. MRI (Manyetik Rezonans Görüntüleme) gibi diğer görüntüleme teknikleri, bir burkulmayı doğrulamak ve bağ yaralanmasının boyutunu görselleştirmek için kullanılabilir; çünkü MRI'lar yumuşak dokuların ayrıntılı görüntülerini sağlayabilir.