Tesadüfi öğretimin odak noktası, dil becerileri, sosyal beceriler veya kendi kendine yardım becerileri gibi çocuğun günlük yaşamı ve çevresi ile ilgili belirli becerilerin veya davranışların öğretilmesidir. Ayrı öğretim oturumları düzenlemek yerine, öğretme anları sağlamak için günlük durumlardan ve etkileşimlerden yararlanmayı içerir.
Rastlantısal öğretimin temel özellikleri şunları içerir:
1. Doğal Çevre :Tesadüfi öğretim günlük aktiviteler ve rutinler bağlamında gerçekleşir ve öğrenmeyi çocuk için daha anlamlı ve anlamlı hale getirir.
2. Kendiliğinden Fırsatlar :Öğrenme fırsatları önceden planlanmak veya yapılandırılmak yerine, doğal ortamda ortaya çıktıkça kendiliğinden yakalanır.
3. Odaklanmış Öğretim :Tesadüfi öğretim, çocuğun öğrenmesi gereken belirli becerilere veya davranışlara odaklanır ve bunları gerçek hayattaki durumlarda uygular.
4. Anında Geri Bildirim :Geri bildirim, sözlü olarak ya da çocuğun eylemlerinin doğal sonuçları yoluyla anında sağlanır ve hızlı pekiştirme ya da düzeltmeye olanak tanır.
5. Birden Fazla Fırsat :Tesadüfi öğretim, çocuğun gün boyunca hedef beceri veya davranışı uygulaması ve pekiştirmesi için birçok fırsat sağlar.
6. Akran Etkileşimleri :Tesadüfi öğretim, akranlarla veya kardeşlerle etkileşimi içerebilir, sosyal öğrenmeyi ve becerilerin genelleştirilmesini teşvik edebilir.
7. Play ile Entegrasyon :Tesadüfi öğretim oyun aktivitelerine kolaylıkla entegre edilebilir, böylece çocuk için daha eğlenceli ve motive edici hale getirilebilir.
8. Bireyselleştirilmiş Yaklaşım :Tesadüfi öğretim her çocuğun bireysel öğrenme ihtiyaçlarına ve ilgi alanlarına göre uyarlanabilir.
9. Ebeveyn ve Bakıcı Katılımı :Ebeveynler ve bakıcılar, çocukla olan günlük etkileşimlerinde tesadüfi öğretim stratejilerini kullanmak üzere eğitilebilir, böylece çocuğun öğrenme sürecine katılımları arttırılabilir.
Tesadüfi öğretim, erken çocukluk müdahalesinde, özel eğitimde ve otizm spektrum bozukluğu (ASD) terapisinde yaygın olarak kullanılır, ancak her yaştan ve yetenekten çocuklar için faydalı olabilir.