1. Hiperglisemi: Bu, kandaki yüksek glikoz (şeker) seviyelerini ifade eder. Vücudun insülini etkili bir şekilde kullanamaması veya üretememesi diyabetin karakteristik bir özelliğidir.
2. Hipoglisemi: Bu, hipergliseminin tam tersidir ve kandaki glikozun anormal derecede düşük seviyelerini ifade eder. İnsülin veya bazı diyabet ilaçlarını alan diyabetli kişilerde kan şekeri çok düşerse hipoglisemi oluşabilir.
3. İnsülin: Bu, pankreas tarafından üretilen ve vücuttaki glikoz seviyelerini düzenlemeye yardımcı olan bir hormondur. Tip 1 diyabetli kişiler insülin üretemezken, tip 2 diyabetli kişilerde insülin direnci veya insülin üretiminde bozukluk olabilir.
4. Glukagon: Bu, pankreas tarafından üretilen ve insülinin etkilerini ortadan kaldıran başka bir hormondur. Çok düştüğünde kan şekeri seviyelerinin yükselmesine yardımcı olur.
5. HbA1c (glise edilmiş hemoglobin): Bu, son 2-3 aydaki ortalama kan şekeri düzeylerini ölçen bir kan testidir. Diyabetli kişilerde uzun süreli kan şekeri kontrolünü izlemek için kullanılır.
6. Ketonlar: Bunlar vücut enerji için glikoz yerine yağları parçaladığında üretilen kimyasallardır. Yüksek keton seviyeleri, vücut enerji için glikozu kullanamadığında ve bunun yerine yağları parçalamaya başladığında ortaya çıkan, diyabetin ciddi bir komplikasyonu olan diyabetik ketoasidozu (DKA) gösterebilir.
7. Diyabetik retinopati: Bu, diyabetin gözleri etkileyen bir komplikasyonudur. Yüksek kan şekeri düzeyleri, gözün arkasındaki ışığa duyarlı doku olan retinadaki küçük kan damarlarına zarar verdiğinde ortaya çıkar.
8. Diyabetik nöropati: Bu, özellikle ekstremitelerdeki (ayaklar, eller) sinirleri etkileyen bir durumdur. Yüksek kan şekeri seviyeleri bu sinirlere zarar vererek uyuşukluğa, karıncalanmaya, ağrıya ve his kaybına neden olabilir.
9. Diyabetik nefropati: Bu böbrekleri etkileyen bir komplikasyondur. Yüksek kan şekeri seviyeleri böbreklerdeki küçük kan damarlarına zarar verebilir, bu damarların atık ürünleri filtreleme ve sıvı dengesini düzenleme yeteneklerini bozabilir.
10. Gebelik diyabeti: Bu tip diyabet hamilelik sırasında ortaya çıkar ve genellikle bebek doğduktan sonra düzelir. Hamilelik sırasında insülin duyarlılığını etkileyebilecek hormonal değişikliklerden kaynaklanır.