1. Nörotransmiter tipi:Farklı nörotransmitterlerin postsinaptik nöronlar üzerinde farklı etkileri vardır. Glutamat gibi bazı nörotransmiterler uyarıcıdır ve postsinaptik nöronun aksiyon potansiyelini tetikleme olasılığının artmasına neden olur. GABA gibi diğerleri ise engelleyicidir ve nöronun ateşlenme olasılığını azaltır.
2. Reseptör tipi:Nörotransmiterin bağlandığı reseptör tipi aynı zamanda onun postsinaptik nöron üzerindeki etkisini de belirler. Her nörotransmiter için farklı tipte reseptörler vardır ve her reseptör tipinin farklı etkileri olabilir. Örneğin, iki ana tip glutamat reseptörü vardır; NMDA ve AMPA reseptörleri. NMDA reseptörleri glutamata karşı AMPA reseptörlerine göre daha duyarlıdır ve daha güçlü bir uyarıcı etki yaratabilirler.
3. Nörotransmitter konsantrasyonu:Sinaptik yarıktaki nörotransmiter konsantrasyonu aynı zamanda onun postsinaptik nöron üzerindeki etkisini de etkiler. Daha yüksek nörotransmiter konsantrasyonları, düşük konsantrasyonlara göre daha güçlü bir etki yaratabilir.
4. Nörotransmiter salınımının süresi:Nörotransmitter salınımının süresi aynı zamanda postsinaptik nöron üzerindeki etkisinin belirlenmesinde de rol oynar. Daha uzun süreli salınımlar, kısa süreli salınımlara göre daha güçlü bir etki yaratabilir.
5. Postsinaptik nöron özellikleri:Postsinaptik nöronun özellikleri aynı zamanda bir nörotransmittere nasıl tepki vereceğini de etkileyebilir. Örneğin, yüksek dinlenme membran potansiyeline sahip nöronların, düşük dinlenme membran potansiyeline sahip nöronlara göre bir aksiyon potansiyelini ateşleme olasılığı daha düşüktür.
Tüm bu faktörlerin birleşik etkisi, bir nörotransmiterin postsinaptik nöron üzerindeki genel etkisini belirler.