Erken üretim:IgM, bağışıklık tepkisinin erken döneminde, hatta IgG veya IgA gibi diğer antikor sınıflarına geçişten önce B hücreleri tarafından üretilir. Bunun nedeni, "doğal IgM" veya "B-1a" hücreleri olarak da bilinen IgM üreten B hücrelerinin yüksek sayıda mevcut olması ve enfeksiyonlara hızla yanıt verebilmesidir.
Multivalans:IgM antikorları, pentamerik formda düzenlenmiş beş özdeş ağır zincir ve beş özdeş hafif zincirden oluşan benzersiz bir yapıya sahiptir. Bu çok değerliklilik, IgM'nin aynı anda birden fazla antijene bağlanmasına olanak tanır, aviditesini arttırır ve patojenleri etkili bir şekilde tanımasına ve nötralize etmesine olanak tanır.
Salgı:IgM öncelikle salgılanan bir antikor olarak üretilir, yani B hücrelerinden salınabilir ve kanda ve diğer vücut sıvılarında serbestçe dolaşabilir. Bu hızlı salgı, IgM'nin enfeksiyon bölgelerine hızla ulaşmasını ve patojenlere karşı anında koruma sağlamasını sağlar.
Kompleman aktivasyonu:IgM antikorları, patojenleri ortadan kaldırmaya yardımcı olan bağışıklık tepkisinin önemli bir bileşeni olan kompleman sistemini aktive etmede özellikle etkilidir. IgM, antijenlere bağlanabilir ve klasik kompleman yolunu aktive edebilir, bu da membran saldırı kompleksinin oluşumuna ve ardından hücre lizisine yol açar.
Mukozal bağışıklıkta varlığı:IgM ayrıca solunum ve gastrointestinal yollar da dahil olmak üzere mukozal dokularda da belirgin bir şekilde üretilir. Bu yerel üretim, IgM'nin giriş yerindeki patojenlere karşı erken savunma sağlamasına olanak tanıyarak bunların yayılmasını ve enfeksiyon oluşmasını önler.
Bununla birlikte, IgM'nin genellikle üretilen ilk antikor olmasına rağmen, genellikle bağışıklık tepkisinde en bol veya kalıcı antikor olmadığını belirtmekte fayda var. Enfeksiyon ilerledikçe ve bağışıklık sistemi olgunlaştıkça IgG ve IgA gibi diğer antikor sınıfları daha baskın hale gelir ve daha uzun süreli koruma sağlar.