Antikorlar, bakteri, virüs veya toksinler gibi yabancı maddelerin varlığına yanıt olarak bağışıklık sistemi tarafından üretilir. Bu antikorlar, bu yabancı maddelerin yüzeyinde bulunan moleküller olan spesifik antijenlere bağlanır.
Antikor belirteçleri, spesifik proteinlere veya ilgilenilen moleküllere bağlanmak üzere tasarlanmış antikorlardır. Genellikle aşağıdaki gibi araştırma ve teşhis uygulamalarında kullanılırlar:
* İmmünohistokimya: Bu teknik, hücreler veya dokulardaki spesifik proteinleri tanımlamak ve bulmak için kullanılır.
* Western lekeleme: Bu teknik, bir numunedeki spesifik proteinleri ayırmak ve tanımlamak için kullanılır.
* ELISA (enzime bağlı immünosorbent tahlili): Bu teknik, bir numunedeki belirli bir proteinin miktarını ölçmek için kullanılır.
* Akış sitometrisi: Bu teknik, hücreler üzerindeki spesifik proteinlerin ekspresyonunu ölçmek için kullanılır.
Antikor belirteçleri son derece spesifik olabilir ve çok küçük miktarlardaki hedef proteini bile tespit edebilir. Bu onları araştırma ve teşhis amaçlı değerli bir araç haline getirir.