2. Opsonizasyon: Antikorlar patojenlere bağlanabilir ve onları makrofajlar ve nötrofiller gibi bağışıklık hücreleri tarafından daha görünür hale getirebilir. Bu işleme opsonizasyon denir. Opsonize patojenlerin bağışıklık hücreleri tarafından fagosite edilmesi ve öldürülmesi daha olasıdır.
3. Tamamlayıcı etkinleştirme: Bazı antikorlar, patojenleri öldürmek için birlikte çalışan bir grup protein olan kompleman sistemini aktive edebilir. Kompleman aktivasyonu, patojenin hücre zarında gözeneklerin oluşmasına yol açarak hücre ölümüne neden olabilir.
4. Antikora bağımlı hücre aracılı sitotoksisite (ADCC): ADCC, antikorların, doğal öldürücü (NK) hücreler ve monositler gibi bağışıklık hücreleri tarafından enfekte olmuş hücrelerin öldürülmesini tetikleyebildiği bir mekanizmadır. Antikorlar, enfekte olmuş hücredeki antijenlere bağlanır ve daha sonra bağışıklık hücreleri antikorlara bağlanır ve enfekte hücreyi öldüren sitotoksik molekülleri serbest bırakır.
Bunlar antikorların bağışıklığa yardımcı olma yollarından sadece dördü. Bağışıklık sisteminin temel bileşenleridirler ve vücudun enfeksiyona karşı korunmasında hayati bir rol oynarlar.