Kas kasılmaları: Lenfatik damarlar, lenf sıvısının geri akışını önleyen ve tek yönlü akışını sağlayan valflerle donatılmıştır. Bu valfler, lenfatik damarları çevreleyen iskelet kaslarının kasılması ve gevşemesi ile birlikte çalışır. Kaslar kasıldığında damarlara baskı uygular ve bu da lenf sıvısının ileri doğru itilmesine yardımcı olur. Etkili lenf taşınması için fiziksel aktivite ve kas hareketi gereklidir.
Nefes alma: Solunum sırasında diyaframın ritmik genişlemesi ve daralması, intratorasik basınçta değişiklikler yaratır. Bu basınç farkı, lenf sıvısının, lenfleri vücudun alt kısmından kan dolaşımına taşıyan ana lenfatik damar olan torasik kanala çekilmesine yardımcı olur.
Lenfatik pompa: Lenfatik sistemin kendine ait pompalama mekanizması vardır. Lenfatik damarların kasılma özelliklerine sahip kas duvarları vardır ve bu kasılmalar lenf sıvısının damarlar boyunca itilmesine yardımcı olur. Lenfatik pompanın etkisi sinir sistemi ve hormonlar tarafından düzenlenir.
Negatif intratorasik basınç: Göğüs boşluğundaki basınç, atmosfer basıncından biraz daha düşüktür. Bu negatif basınç gradyanı, lenf sıvısını lenfatik damarlardan torasik kanala çeker.
Lenfatik sıvı hacmi ve viskozitesi: Lenf sıvısının hacmi ve viskozitesi de taşınmasını etkiler. Yeterli sıvı alımı ve dengeli beslenme, lenf sıvısının uygun hacmini ve bileşimini korumak, verimli akışı sağlamak için önemlidir.
Genel olarak, lenfatik sistemin düzgün işleyişi, kas kasılmalarının, nefes almanın, lenfatik pompanın, negatif intratorasik basıncın ve lenf sıvısının özelliklerinin koordineli hareketine dayanır. Bu faktörler dengede olduğunda, lenf taşınması optimize edilir, sıvı dengesine, bağışıklık gözetimine ve atık ürünlerin uzaklaştırılmasına yardımcı olur.