'Masuma' ismi Arapça'da 'duymak' anlamına gelen 'sama' (Arapça:سام) fiilinden gelir. İslam teolojisinde masuma, özellikle peygamberlere, onların soyundan gelenlere ve imamlara atfedilen masumiyet kavramını ifade etmek için kullanılan bir terimdir. Günahlardan ve hatalardan korunma anlamına gelen isma ilkesiyle yakından ilişkilidir. Dini bir bağlamda liderlere veya örneklere uygulandığında masuma, onların İlahi rehberlik ve öğretileri aktarırken hatalardan muaf oldukları anlamına gelir.