1. Aşınma: Tebeşir sürtünmeye veya öğütmeye maruz kaldığında parçacıkları yavaş yavaş aşınır ve parçalanır. Bu, rüzgarın, suyun veya buzun aşındırıcı kuvvetleri yoluyla doğal olarak veya yürüme, yazma veya silme gibi insan faaliyetleri yoluyla meydana gelebilir.
2. Çözüm: Tebeşir esas olarak suda çözünen kalsiyum karbonattan oluşur. Suya maruz kaldığında tebeşir çözünme eğilimi gösterir ve bu da kademeli olarak bozulmasına neden olur. Bu süreç özellikle nemin yüksek olduğu veya sık yağış alan bölgelerde fark edilir.
3. Nemlendirme: Tebeşir havadaki nemi emdiğinde, su moleküllerinin mineral yapısına dahil olduğu hidrasyon adı verilen bir işleme tabi tutulur. Bu, tebeşirin genişlemesine ve zayıflamasına neden olarak erozyona ve parçalanmaya daha yatkın hale getirir.
4. Biyolojik hava koşulları: Bakteriler ve mantarlar gibi mikroorganizmalar tebeşirle etkileşime girebilir ve parçalanmasına katkıda bulunabilir. Bu organizmalar, tebeşirin mineral bileşenlerini yavaş yavaş çözen asitler ve diğer maddeler üretir, bu da tebeşirin ayrışmasına ve parçalanmasına neden olur.
5. Isı ve basınç: Derin gömülme veya tektonik kaymalar gibi belirli jeolojik koşullar altında tebeşir yoğun ısı ve basınca maruz kalabilir. Bu, yeniden kristalleşme ve kimyasal reaksiyonlar gibi işlemler yoluyla tebeşirin kireçtaşı veya mermer gibi farklı türdeki karbonat kayalarına dönüşmesine neden olabilir.
Tebeşirin aşınma hızı, çevresel koşullar, mekanik kuvvetlerin türü ve yoğunluğu, su ve biyolojik ajanların varlığı gibi çeşitli faktörlere bağlıdır. Genel olarak tebeşir nispeten yumuşak ve aşınabilir bir malzeme olarak kabul edilir, bu da onu zamanla aşınmaya ve bozulmaya karşı duyarlı hale getirir.