1. Solunum: Nefes aldığımızda burun veya ağız yoluyla havayı soluruz. Hava daha sonra trakeadan (nefes borusu) aşağı ve akciğerlere doğru ilerler.
2. Bronş Sistemi: Trakea, bronş adı verilen daha küçük tüplere dallanır ve bunlar daha da küçük bronşiyollere bölünür. Bu dallanma yapısı bronş sistemini oluşturur.
3. Solunum Bronşçukları ve Alveoller: Bronşçuklar alveol adı verilen küçük hava keseciklerinde sonlanır. Alveoller gaz değişiminin gerçekleştiği ince duvarlı, oldukça damarlı yapılardır.
4. Oksijenin Difüzyonu: Alveoller, küçük kan damarları olan kılcal damarlarla çevrilidir. Solunan havadaki oksijen alveollerin ince duvarlarından kılcal damarlara yayılır.
5. Oksijenin Taşınması: Kırmızı kan hücrelerinde bulunan bir protein olan hemoglobin, oksijene bağlanır ve onu kan dolaşımı yoluyla tüm vücuda taşır. Oksijen açısından zengin kan daha sonra kalp tarafından tüm vücut dokularına pompalanır.
6. Karbon Dioksitin Difüzyonu: Doku seviyesinde, hücresel solunum tarafından üretilen atık bir ürün olan karbondioksit dokulardan kılcal damarlara yayılır.
7. Karbon Dioksitin Taşınması: Hemoglobin ayrıca karbondioksite bağlanıp onu akciğerlere geri taşıyabilir.
8. Nefes verme: Nefes verdiğimizde karbondioksit bakımından zengin hava, burun veya ağız yoluyla akciğerlerden dışarı atılır.
Genel olarak gaz değişimi, akciğerler ve kan dolaşımı arasında sürekli oksijen ve karbon dioksit değişimini içerir; hücrelerin hücresel solunum için ihtiyaç duydukları oksijeni almasını ve atık ürün olan karbondioksiti ortadan kaldırmasını sağlar. Bu süreç homeostazı korumak ve yaşamı sürdürmek için gereklidir.