1. Aşırı Kalabalık:Apartmanlar genellikle küçük apartman dairelerinde veya odalarda yaşayan birden fazla aileyle yoğun bir şekilde doluydu. Bu aşırı kalabalık hava kalitesinin düşmesine, hastalıkların yayılmasının artmasına ve uygun hijyen standartlarının korunmasını zorlaştırdı.
2. Yetersiz Havalandırma:Çoğu apartmanda uygun havalandırmanın olmaması, havanın durgunluğuna ve yüksek neme yol açıyordu. Bu, havanın dolaşımını zorlaştırdı ve solunum yolu hastalıkları riskini artırdı.
3. Sanitasyon Eksikliği:Apartmanların temiz akan suya ve yeterli su tesisatına erişimi genellikle sınırlıydı veya hiç yoktu. Sonuç olarak çöp ve atıklar birikerek fareler, hamamböcekleri ve diğer haşarat için üreme alanı oluşturdu. Bu koşullar hastalıkları yaydı ve yaşam ortamını genel olarak hijyenik olmayan hale getirdi.
4. Arızalı Sıhhi Tesisat:Çoğu apartmanda sızıntılara, kanalizasyon yedeklemelerine ve sağlıksız koşullara neden olan hatalı sıhhi tesisat sistemleri vardı. Bu sorunlar su kaynaklarını kirletebilir ve su kaynaklı hastalıkların salgınlarına yol açabilir.
5. Karanlık ve Nemli:Apartman daireleri genellikle zayıf bir şekilde aydınlatılıyordu ve dar pencereler doğal ışığı engelliyordu. Uygun havalandırma eksikliğiyle birleştiğinde bu, sağlığa zararlı karanlık, nemli ve soğuk ortamlar yarattı.
6. Mahremiyet Eksikliği:Apartman dairelerinde genellikle banyo ve mutfak gibi ortak tesisler bulunuyordu, bu da mahremiyet eksikliğine yol açıyor ve hastalık bulaşma riskini artırıyordu.
Apartmanlarda yaşamak, bölge sakinleri için artan tüberküloz, kolera ve diğer bulaşıcı hastalık oranları da dahil olmak üzere önemli sağlık riskleri oluşturuyordu. Çocuklar sağlıksız koşullara ve aşırı kalabalığa karşı özellikle savunmasızdı. Apartmanlardaki kötü sağlık koşulları, yüksek ölüm oranlarına ve düşük yaşam beklentilerine katkıda bulundu.