Yapay yaşam destek sistemleri, kritik tıbbi durumu nedeniyle kendi başına yaşamını sürdüremeyen hastalara tıbbi müdahale sağlamak amacıyla tasarlanmıştır. Bu sistemler aşağıdakiler de dahil olmak üzere çeşitli cihazları ve teknolojileri içerebilir:
* Vantilatörler :Ventilatörler, akciğerlerine oksijen sağlayarak ve kanındaki karbondioksiti uzaklaştırarak hastaların nefes almasına yardımcı olan makinelerdir. Ventilatörler genellikle ciddi akciğer hasarı, solunum yetmezliği veya nefes almayı zorlaştıran diğer rahatsızlıkları olan hastalar için kullanılır.
* Oksijen terapisi :Oksijen tedavisi, kendi başına yeterli oksijen soluyamayan hastalara ek oksijen sağlanmasını içerir. Bu, nazal kanül, oksijen maskesi veya trakeostomi dahil olmak üzere çeşitli yöntemlerle yapılabilir.
* İntravenöz (IV) sıvılar ve beslenme :Kendi başına yiyip içemeyen hastalara gerekli sıvıları, elektrolitleri ve besin maddelerini sağlamak için IV sıvıları doğrudan damara verilir. IV beslenme, doğrudan mideye veya bağırsaklara yerleştirilen bir besleme tüpü yoluyla da verilebilir.
* Nazogastrik (NG) veya orogastrik (OG) tüpler :NG veya OG tüpleri, gıda veya ilacı doğrudan gastrointestinal sisteme iletmek için burun veya ağız yoluyla mideye yerleştirilen ince, esnek tüplerdir.
* Trakeostomi :Trakeostomi, boyunda cerrahi olarak oluşturulan ve içinden bir tüpün (trakeostomi tüpü adı verilen) yerleştirildiği bir açıklıktır. Bu tüp, havanın burun ve ağızdan geçerek akciğerlere daha kolay ulaşmasını sağlar.
* Hemofiltrasyon :Hemofiltrasyon, atık ürünleri ve fazla sıvıyı kandan uzaklaştırmak için özel bir filtre kullanan bir diyaliz türüdür. Hemofiltrasyon, böbrek yetmezliği olan veya böbreklerin düzgün çalışma yeteneğini etkileyen diğer rahatsızlıkları olan hastalarda kullanılabilir.
* Pompalar :Pompalar, ilaçları veya sıvıları kontrollü bir hızda hastanın vücuduna iletmek için kullanılır. Pompalar ayrıca vücuttan sıvıyı uzaklaştırmak veya mukus veya salgıları temizlemek için emme sağlamak için de kullanılabilir.
* Monitörler :Monitörler hastanın kan basıncı, kalp atış hızı ve oksijen seviyeleri gibi yaşamsal belirtilerini izlemek için kullanılır. Monitörler ayrıca sağlık hizmeti sağlayıcılarının hastanın durumundaki herhangi bir değişiklik konusunda uyarılmasına da yardımcı olur.