Hava Yolu Enflamasyonu: Astımda solunum yolları (bronşlar) iltihaplanır ve şişer. Bu inflamasyona alerjenler, tahriş edici maddeler veya egzersiz gibi çeşitli tetikleyiciler neden olur. Enflamatuar süreç, hava yollarının kızarmasına, şişmesine ve mukusla dolmasına neden olan histamin, lökotrienler ve interlökinler gibi maddelerin salınmasını içerir.
Hava Yolu Daralması: Hava yollarının iltihaplanması ve şişmesi hava yolunun daralmasına neden olur. Bu, havanın akciğerlere girip çıkmasını zorlaştırır. Daralmış hava yolları hava akışına karşı direnci artırarak nefes almada zorluk, hırıltı ve nefes darlığına neden olur.
Hava Yolu Aşırı Duyarlılığı: Astımın bir başka özelliği de hava yollarının aşırı duyarlılığıdır. Bu, hava yollarının tetikleyicilere sağlıklı bireylere göre daha yoğun tepki verdiği anlamına gelir. Küçük tetikleyiciler bile solunum yollarının önemli ölçüde daralmasına neden olarak astım krizine yol açabilir.
Bronkospazm: Astım krizi sırasında hava yollarını çevreleyen kaslar kasılır ve hava yollarının daha da daralmasına neden olur. Bu fenomen bronkospazm olarak bilinir. Bronkospazm, astımla ilişkili nefes alma zorluğunu ve hırıltıyı artırır.
Artan Mukus Üretimi: Astım ayrıca solunum yollarının aşırı mukus üretmesine de neden olabilir. Bu kalın, yapışkan mukus solunum yollarını tıkar, hava akışını engeller ve nefes darlığı ve öksürüğe katkıda bulunur.
Astımın bu etkileri hırıltılı solunum, öksürük, göğüste sıkışma, nefes darlığı ve fiziksel aktivitelerin gerçekleştirilmesinde zorlukla sonuçlanabilir. Astımın şiddeti, hafif aralıklı semptomlardan, kişinin yaşam kalitesini önemli ölçüde etkileyen ciddi kronik semptomlara kadar değişebilir. Astımın ilaçlarla doğru şekilde yönetilmesi, yaşam tarzı değişiklikleri ve tetikleyicilerden kaçınma, durumu kontrol etmek ve akut astım ataklarını önlemek için çok önemlidir.