1. Günlük Nesneler :Oldenburg, sanat eserlerinin konusu olarak sıklıkla sıradan, gündelik nesneleri seçiyor. Bu nesneleri sanat statüsüne yükselterek izleyicileri gözden kaçan ve sıradan olanın güzelliğini ve önemini düşünmeye teşvik ediyor.
2. Ölçek ve Boyut :Oldenburg sık sık sanat eserlerinin ölçeğini değiştirerek onları gerçek hayattaki benzerlerinden çok daha büyük veya daha küçük hale getiriyor. Boyuttaki bu bozulma, geleneksel ölçek ve oran kavramlarına meydan okuyor ve dikkatleri nesnelerin fizikselliğine çekiyor.
3. Tüketici Kültürü :Oldenburg'un çalışmaları genellikle tüketim kültürü ve modern yaşama hakim olan seri üretilen nesnelerle ilgilidir. Tüketicilik değerlerini eleştiriyor ve bireysel ifade arzusu ile ticari imgelerin ezici varlığı arasındaki gerilimi vurguluyor.
4. Sanat Tarihi Bağlamı :Oldenburg'un sanatı Pop Art, Gerçeküstücülük ve Dadaizm gibi çeşitli sanat tarihi hareketlerinden ilham alıyor. Bu hareketlerin unsurlarını çalışmalarına dahil ederek sanatsal geleneklere meydan okuyan ve sanatın sınırlarını keşfeden melezler yaratıyor.
5. Şakacılık ve Mizah :Oldenburg'un sanatı genellikle şakacı ve esprilidir; izleyicileri onun çalışmalarıyla kaygısız bir düzeyde etkileşime geçmeye davet eder. Mizahı beklentileri yıkmanın ve sanat ve sanatın toplumdaki rolü hakkında düşündürücü tartışmaları kışkırtmanın bir yolu olarak kullanıyor.
6. Sosyal Yorumlar :Oldenburg'un sanatı neşeli görünse de çoğu zaman incelikli sosyal ve politik yorumlar taşır. Tanıdık nesneleri beklenmedik şekillerde sunarak izleyicileri çevrelerini eleştirel bir şekilde incelemeye ve içinde yaşadıkları daha geniş kültürel ve sosyal bağlamları düşünmeye teşvik ediyor.
Genel olarak, Claes Oldenburg'un konu seçimi onun geleneklere meydan okumaya, sanat ile günlük yaşam arasındaki ilişkiyi keşfetmeye ve sanatın doğası ve amacı hakkında düşündürücü konuşmalar yapmaya olan ilgisini yansıtıyor.