Bakım:
- Hall, hemşireliği hemşire-hasta ilişkisini içeren bakım süreci olarak gördü.
- Bakım, empati, şefkat ve hastanın iyiliği için gerçek bir ilgi ile karakterize edilir.
- Hemşirenin rolü, her hastanın kendine özgü ihtiyaçlarını ve tercihlerini karşılayan bireyselleştirilmiş bakımı sağlamaktır.
Kişi:
- Hall, kişiyi çevresiyle sürekli etkileşim halinde olan benzersiz ve karmaşık bir varlık olarak görüyordu.
- Kişi yalnızca bakımın pasif bir alıcısı değil aynı zamanda kendi sağlığı ve refahının aktif bir katılımcısıdır.
- Hall hastanın bakış açısını, değerlerini, inançlarını ve deneyimlerini anlamanın önemini vurguladı.
Ortam:
- Hall, çevrenin kişinin sağlığını ve refahını etkilemede önemli bir rol oynadığını fark etti.
- Çevre hem fiziksel faktörleri (fiziksel çevre gibi) hem de psikolojik faktörleri (duygusal ve sosyal destek gibi) içerir.
- Hemşireler hasta için güvenli, destekleyici ve iyileştirici bir ortam yaratmak için ortamı değerlendirmeli ve gerekli değişiklikleri yapmalıdır.
Sağlık:
- Hall, sağlığı fiziksel, zihinsel, duygusal ve sosyal boyutları kapsayan bir refah durumu olarak görüyordu.
- Sağlık, yalnızca hastalığın olmayışı değil, bireylerin aktif olarak ulaşabildiği ve sürdürebildiği dinamik bir durumdur.
- Hemşireler, hastaları sağlıklı davranışlar konusunda eğiterek ve bütünsel bakım sağlayarak sağlığın geliştirilmesinde ve hastalıkların önlenmesinde hayati bir rol oynamaktadır.
Hall'un metaparadigması bakım, kişi, çevre ve sağlık arasındaki bağlantıları vurgular ve bireyselleştirilmiş, hasta merkezli bakımın sağlanmasında hemşirenin kritik rolünü vurgular. Çalışmaları hemşirelik uygulamalarını ve eğitimini önemli ölçüde etkilemiş ve daha ileri hemşirelik teorilerinin temelini oluşturmuştur.