Hemşirelik uygulamasının temel unsurları şunları içerir:
1. Değerlendirme :Hemşireler bireylerin ve toplulukların ihtiyaçlarını, güçlü yönlerini ve zorluklarını belirlemek için sağlık durumlarını değerlendirir. Bu, uygun müdahaleleri belirlemek için veri toplamayı, bilgileri analiz etmeyi ve klinik yargılarda bulunmayı içerir.
2. Teşhis :Hemşireler değerlendirme bulgularına dayanarak hemşirelik tanılarını formüle ederler. Hemşirelik tanıları, hemşirelik müdahaleleriyle çözülebilecek spesifik sağlık sorunlarını veya endişelerini temsil eder.
3. Planlama :Hemşireler, her hasta veya danışan için hedefleri, müdahaleleri ve sonuçları özetleyen bireyselleştirilmiş bakım planları geliştirir. Bu planlar kanıta dayalı uygulamaya dayanmaktadır ve hastanın kendine özgü ihtiyaçlarını ve tercihlerini yansıtmaktadır.
4. Uygulama :Hemşireler, ilaç verme, yara bakımı sağlama, hastalara öz yönetimi öğretme veya duygusal destek sağlama gibi planlı müdahaleleri gerçekleştirir.
5. Değerlendirme :Hemşireler, hemşirelik girişimlerinin etkinliğini sürekli olarak izler, değerlendirir ve bakım planını ihtiyaca göre ayarlar. Bu süreç, hasta sonuçlarının sürekli olarak değerlendirilmesini ve kanıta dayalı uygulamaya dayalı ayarlamalar yapılmasını içerir.
Hemşirelik uygulamaları eleştirel düşünmeyi, problem çözmeyi ve diğer sağlık profesyonelleri ile işbirliğini gerektiren dinamik bir süreçtir. Hemşireler klinik kararlar almak, hastaları savunmak ve yüksek kaliteli, şefkatli bakımın sunulmasını sağlamak için uzmanlıklarını ve bilgilerini kullanırlar.